“Je spreekt het uit als ‘Scheveningen." De workshop Connecting Cultures is nog niet eens begonnen, of er worden al allerlei culturele verschillen en overeenkomsten - en in dit geval lastig uitspreekbare Nederlandse woorden - gedeeld. Aan de hand van vragen, symbolen en korte spelletjes leren de masterstudenten elkaar kennen.

Indiërs Smit Srivastava, Seshan PS en Anish Kumar Gonada, Nederlander Jop van den Broek en Mexicaan Javier Alvarez laten elkaar nog wat onwennig foto’s zien van een belangrijk persoon in hun leven - de eerste ‘opdracht’ van de workshop. Seshan en Anish Kumar kennen elkaar al sinds de middelbare school, maar voor de anderen is de enige overeenkomst  vooralsnog dat ze aan dezelfde statafel staan en hier komen studeren. Maar al snel is er interesse voor elkaars gewoontes, en veel herkenning.

Nachtelijke stilte

Zo leren ze van Jop hoe leuk carnaval is, moet het haast onmogelijk zijn om alle smaken die de Indische keuken biedt te kunnen proeven en zijn Mexicanen lang niet zo direct als Nederlanders - maar gelukkig is Javier Alvarez daarvoor al gewaarschuwd door zijn Nederlandse vriendin. De niet-Nederlanders moeten vooral wennen aan de nachtelijke stilte in Nederland. “In India hoor je altijd de ventilator.”

Ze zijn eensgezind over wat belangrijk is in het leven: anderen helpen en zelf vooruit komen. Gelachen wordt er ook volop. Bijvoorbeeld als Smit Srivastava bij het stersymbool (opdracht: associeer aan de hand van symbolen) aan zijn jeugd moet denken: als beloning voor goed werk op de basisschool tekende zijn leerkracht een ster op zijn opdracht. Zijn landgenoot denkt bij een ster juist aan een recensie. En zo herinneren de anderen zich dat ze als beloning een sticker kregen op de basisschool. Ook vermakelijk: de internationale studenten blijken al bekend te zijn met een frietje kapsalon.

Aan het eind van de sessie wordt er gereflecteerd. Een van de studenten vat de workshop mooi samen: “Dit was een goede manier om het ijs te breken!”.