Het waren ludieke opdrachten die studievereniging Van der Waals van Natuurkunde had opgezet, samen met Fokker. Niet zo ludiek overigens dat het om de echte maan en een dito wagen ging die naar die maan moest reizen. Nee, de maan was een geprinte afbeelding van dit hemellichaam, en de auto een klein speelgoedexemplaar, dat vanaf de ‘heuvel’ achter gebouw Cascade (zo’n drie meter hoog) netjes op de op de grond neergelegde maan (vijftien meter verder) terecht moest komen. Voor beide opdrachten kregen de aankomende studenten een verzameling elastieken, touw, rietjes, cocktailprikkers, ballonnen, klei, ijzerdraad, en natuurlijk de onmisbare ducttape tot hun beschikking.

Raketten met wisselend succes

De raketten werden met wisselend succes gelanceerd. Sommige (delen van) raketten kwamen tot vijftig meter ver, andere sloegen, ondanks goed gemotiveerde ontwerpen, linea recta de bodem in. De hilariteit was groot toen een raket vrijwel recht omhoog bleek te willen, en in de boom boven de lanceerinstallatie bleef hangen.