De Litouwer Tautvydas Juskauskas, Public Business Development Manager van de Europese tak van DJI, nam uiteraard de gelegenheid te baat om zijn bedrijf goed neer te zetten. Het Chinese bedrijf heeft maar liefst zeventig procent van de markt voor consumentendrones in handen, zei hij, en is vooral sterk in het zodanig stabiliseren van zijn ‘quadcopters’ dat er de mooiste luchtbeelden mee gemaakt kunnen worden. “In China zijn ze heel trots op ons, ook omdat wij duidelijk geen copycats zijn – van onze elfduizend werknemers vallen er zesduizend onder de afdeling R&D.”

Vervolgens gaf Juskauskas een aantal voorbeelden van nuttige toepassingen van drones, waaronder het inschatten van de risico’s bij branden in flatgebouwen en inspectie van kritieke infrastructuur na natuurrampen zoals de recente orkaan Harvey in Houston. Ter illustratie liet hij een filmpje zien van een wetenschappelijke missie naar de top van de Etna, de grootste actieve vulkaan van Europa. Wetenschappers uit het Duitse Mainz gebruikten daar drones van DJI om boven de kraters gasconcentraties en luchttemperatuur te meten – met als uiteindelijke doel om op tijd een eventuele uitbarsting te kunnen voorspellen.

No-fly zone

Tijdens de vragensessie na afloop kwamen ook de issues rond privacy en veiligheid aan de orde. DJI heeft volgens Jaskouskas no-fly zones ingesteld – zoals rond alle luchthavens – waar de drone überhaupt niet kan opstijgen. Ook vertelde hij dat DJI’s drones binnenkort ‘offline’ kunnen vliegen, zodat geen enkele informatie wordt doorgegeven over de positie van de drone. Bij de overige privacy-gerelateerde vragen wees de Litouwer erop dat in elk land weer andere regels gelden, maar dat het in het algemeen verboden is om boven de tuin van je buren te vliegen.

Toen was het tijd voor een demonstratie, waarbij een klein model drone de lucht in werd gebracht om een groepsfoto te maken van toehoorders op de volledig volgeboekte tribunes van de Blauwe Zaal. Daar binnen deed de gps het niet, vertelde de spreker, zodat de drone zonder problemen kon vliegen in de no-fly zone die de campus in principe is. Nadeel van vliegen zonder gps is wel dat de drone vanaf een hoogte van vijf meter het ‘contact’ met de grond kwijtraakt, en daardoor minder stabiel gaat vliegen.

Vergunning

Voor de workshop voor ruim twintig belangstellenden, later op de middag op het veld achter het Multimediapaviljoen, was dispensatie aangevraagd. Toch ging ook daar uit veiligheidsoverwegingen maar één drone tegelijk de lucht in. Bovendien vloog die in zogeheten ‘coach mode’, zodat instructeur Dino van Essen van DJI-dealer DroneStars in geval van nood de besturing direct over kon nemen. Van Essen is één van de circa vijftig mensen in Nederland die zich volledig gecertificeerd drone-operator mogen noemen. Om op commerciële basis een drone te mogen vliegen, is namelijk een vergunning nodig, legt hij uit. “Een paar honderd mensen hebben daarvoor het zogeheten ROC-light-examen gehaald. Dat is een dag theorie, waarna je moet laten zien dat je voor- en achteruit achtjes kunt vliegen. Voor de volledige vergunning moet je de drone ook uit elkaar kunnen halen en weer in elkaar zetten, en een compleet handboek schrijven over het apparaat.”

Virtual reality

Hoewel de gps-mode voorkomt dat de drone automatisch meedrift met de wind, was het toch een meevaller dat het rustig en zonnig weer was tijdens de workshop. Eén voor één mochten de deelnemende studenten een rondje vliegen, terwijl ze op het scherm voor hun neus – een in de controller geklemde smartphone – zichzelf van bovenaf konden bewonderen. Een bijzondere ervaring, vooral voor de degenen die bleven tot de instructeur ook de Goggles aan de praat hadden gekregen - een soort virtual reality-helm gekoppeld aan de camera op de drone van het type Mavic. Ook diens kleinere broertje, de Spark, vertoonde nog even zijn kunsten. Deze drone reageert op lichaamsbeweging, en kan daardoor bijvoorbeeld je hand volgen, of - tot verrukking van de cursisten - daar zelfs automatisch op landen.