Een matroïde is een wiskundige structuur uit de combinatorische meetkunde die de onafhankelijkheid van punten beschrijft in een zogeheten vectorruimte. De term dateert uit 1935 toen Hassler Whitney deze voor het eerst beschreef. Met de opkomst van data science en grote netwerken van informatie kwamen grote matroïden (in het Engels: large matroids) die veel gegevens bevatten steeds meer in de belangstelling.

Doorbraak

Eén van de belangrijke vraagstukken rond grote matroïden draait om het bepalen van de theoretische onder- en bovengrens van het aantal mogelijke matroïdes bij een gegeven aantal elementen. Van der Pol vond tijdens zijn masteronderzoek al een bewijs voor een bovengrens dat werd gezien als een doorbraak. Voor dit werk, dat hij uitvoerde onder begeleiding van prof. dr. Remco van der Hofstad, dr. Rudi Pendavingh en prof. dr. Nikhil Bansal, kreeg hij in 2014 een TU/e Academic Award.

In zijn promotieonderzoek zette hij zijn indrukwekkende lijn voort en ontwikkelde hij meerdere technieken om deze en andere belangrijke vraagstukken rond de eigenschappen van matroïden te kunnen aanpakken. Zo droeg hij in grote mate bij aan een beter begrip van het gedrag van een typische matroïde en nam het vakgebied een grote vlucht. Volgens de begeleiders tijdens zijn promotieonderzoek, Van der Hofstad en Pendavingh, komt het zelden voor dat een enkel proefschrift zo’n grote impact heeft op de status van een heel vakgebied.

Mooiste compliment

Ook roemen de begeleiders zijn talent om verschillende disciplines in de wiskunde, zoals combinatoriek en kansrekening, te kunnen verbinden. Het mooiste compliment kreeg Van der Pol van James Oxley, één van de grondleggers van het vakgebied. Gevraagd naar de kwaliteit van het werk liet Oxley optekenen dat hij in zijn 35 jaar als onderzoeker geen proefschrift had gezien dat kan tippen aan de kwaliteit van Van der Pol.

Hoogste gemiddelde cijfer voor wiskunde

Van der Pol studeerde in 2013 af aan de TU Eindhoven in Industrial and Applied Mathematics. In zijn eerste jaar (2008) had hij het hoogste gemiddelde cijfer van alle eerstejaars wiskundestudenten aan de TU/e. Hij was tijdens zijn studie zeer actief in de organisatie van de Internationale Wiskunde Olympiade. De ‘cum laude’ vermelding voor zijn proefschrift Large matroids: Enumeration and Typical Properties is vrij bijzonder. Ongeveer vijf procent van alle proefschriften komt ervoor in aanmerking, ofwel zo’n tien tot vijftien per jaar.

Bron: Persteam TU/e