- Onderzoek
- 06/09/2017
Over ambitie, onzekerheid en natuurlijk het onderzoek
Wie deze middag de SG-interviewsessie van Jan van den Berg met hoogleraar Kitty Nijmeijer bezocht, weet nu dat membraantechnologie ook in het menselijk lichaam zit ingebakken. Je nieren, longen en elke individuele celwand scheiden voortdurend de schadelijke van de goede stoffen. Nijmeijer vertelde bevlogen over haar onderzoek, over haar drijfveren, maar ook over onzekerheid en werkdruk.
De creativiteit en de diversiteit trokken Kitty Nijmeijer, sinds 2016 werkzaam aan de faculteit Scheikundige Technologie, op jonge leeftijd richting de exacte wetenschappen. Een oom uit Apeldoorn wekte met een chemisch proefje haar interesse, want van huis uit kreeg ze het niet direct mee. “De rest van de familie is meer gericht op rechten en talen”, vertelde Nijmeijer.
Haar ouders hebben haar altijd gestimuleerd om deze richting op te gaan en zelf heeft ze ook nooit enige aarzeling gevoeld om een wereld te betreden waarin voornamelijk mannen te vinden zijn. “Daar heb ik me niets van aangetrokken, ik ben uiteindelijk gewoon mijn interesses gevolgd." Tijdens een stage kwam ze in aanraking met membraantechnologie.
Het werken in de wetenschap trekt ook voor Nijmeijer een stevige wissel op haar sociale leven, bekent ze. “Mijn man woont nog steeds in Enschede, want voor mijn komst naar Eindhoven werkte in aan de Universiteit Twente. Dus doordeweeks ben ik hier en in het weekend in Enschede. Mijn avonden en weekenden zijn doorgaans ook vaak gevuld met werkgerelateerde zaken. Hard werken hoort nu eenmaal bij de functie van hoogleraar.”
Duurzamere samenleving
In deze fase van haar carrière zegt ze veel meer bezig te zijn met de vraag wat ze met haar onderzoek kan bijdragen aan een betere, duurzamere samenleving. “Vroeger was ik toch meer gefocust op mijn eigen positie en op de mogelijkheden om hogerop te komen. Daar kwamen zeker ook twijfels bij kijken; ben ik wel goed genoeg of krijg ik wel waardering voor mijn werk?”
Nijmeijer laat in de Blauwe Zaal aan de hand van enkele simpele proefjes zien hoe membranen geproduceerd worden en waarvoor ze worden ingezet. Opmerkelijk is de installatie die energie opwekt door zout water via een membraan te laten lopen naar zoet water. Voor een uitleg van het precieze procedé is niet voldoende tijd, maar Nijmeijer toont wel een foto van de Afsluitdijk, waar sinds eind 2014 een grote proefinstallatie is opgesteld in samenwerking met het bedrijf REDstack.
“Samenwerken met het bedrijfsleven doe ik graag, want dat biedt me de mogelijkheid om fundamentele kennis door te vertalen naar praktische toepassingen. Je spreekt met die mensen ook dezelfde taal.”
Tot slot krijgt ze de vraag voorgelegd waarom ze het communiceren over haar onderzoek zo van belang vindt. “Ik vind het erg leuk en erg belangrijk. Iedereen die de kraan opendraait, vindt het maar heel normaal dat daar elke dag zuiver drinkwater uit stroomt, maar dat is het zeker niet. Daar wil ik het over hebben en over het feit dat chemie elke dag om ons heen aanwezig is.”
Discussie