Pijnlijk werd het, in alle mogelijke opzichten. Zo was daar de collega die vooraf eigenlijk al had willen afhaken nadat ze besefte dat het geen pijnloos partijtje laserquest betrof, maar dat er fysiek geschut aan te pas zou komen. En die dinsdagmiddag na de eerste voltreffers op lijf en ledematen haar magazijn (zo zagen we heus wel) zo snel mogelijk leeg joeg om zich veilig in de achterhoede te kunnen terugtrekken.

Ook was daar de dappere, aanvals-bereide collega die herhaaldelijk doch tevergeefs om dekking vroeg terwijl haar teamgenoten te druk waren met hun eigen persoonlijke verffestijn - of zich liever achter een gekantelde tafel of kliko verschansten. Om daar te ontdekken dat de gele kogels evengoed van áchter konden komen.

En er was de collega die bíjna de ongetwijfeld kostbare camera uit handen van Cursors videomaker(*) schoot, omdat 'ie zich met zijn onverwachte pijlsnelle manoeuvre vanachter een stapel pallets toch wel verdacht vijandig gedroeg.

Veelgehoord paintball-motto: Sometimes it's not about how good you are, but about how bad you really want it. Voor dit team gold kennelijk geen van beide. We werden in de spreekwoordelijke pan gehakt.

Ook morgen kan er nog worden gepaintballd op het Flux-veld. Er is geen ruimte meer voor compleet nieuwe teams, maar sommige ploegen bieden nog ruimte voor individuele aanhakers. Check de website.

* Het videoverslag, gemaakt door Bart Versteeg, vind je hieronder.