Het doel van het project is om met behulp van elektromagneten de satellieten te verplaatsen. Mijn taak is om het systeem te modelleren met behulp van System Identification, en een Magnetorquer toe te voegen aan de testopstelling. Een Magnetorquer kan, in tegenstelling tot een spoel die kracht uitoefent, een koppel uitoefenen.

Na mijn eerste week hoorde ik al wat ongeruste huisgenoten mompelen over hurricane Irma. Een paar dagen later nam ook de universiteit het serieus door alle studenten te overspoelen met informatie. Toen het voorspelde pad van Irma steeds nauwkeuriger werd, bleek dat ze op ramkoers lag met Florida. We moesten evacueren. De laatste dagen was nergens meer water te verkrijgen, iedereen sloeg houdbaar eten in en de meeste bewoners timmerden de ramen van hun huizen dicht.

Irma was een orkaan in categorie 5, de hoogste categorie, en had de grootte van Frankrijk. Waar je ook zat in Florida; evacueren of naar een hurricane shelter was een must. Had ik echt zin om een paar nachten op een stretcher in een gymzaal te slapen? Nee, ik ben in Amerika en ik wil het land zien. Een plan was geboren: we gaan op evacuation trip naar de Great Smoky Mountains.

Enkele dagen voordat Irma land zou raken, kwam medestudent werktuigbouwkunde Rik Winters aan in Miami. Hij gaat op stage in Boston en wilde van tevoren wat van Amerika zien. Uiteindelijk vertrokken we met een gemêleerd gezelschap van één Amerikaan, drie Nederlanders en twee Indiërs richting ons idyllische hutje.

Het was de grootste evacuatie in de Amerikaanse geschiedenis en dat was te merken aan alles. De meeste benzinestations in Florida hadden geen benzine meer, sommige mensen moesten letterlijk hun auto achterlaten, op de weg gebeurden ongelukken aan de lopende band. Het eerste stuk van de reis duurde lang, maar we zijn er heelhuids doorheen gekomen.

Ons verblijf in de Smoky Mountains was erg geslaagd: prachtige uitzichten, vriendelijke Amerikanen en gave hikes. Tijdens ons verblijf volgden we het nieuws op de voet. Uiteindelijk hebben we veel geluk gehad, want Irma heeft vooral Cuba en de Florida Keys hard geraakt.

Daarna ging ze naar de westkust van Florida, dus Melbourne was veilig. Er zijn wel veel bomen en hekken omgewaaid en Melbourne zat een aantal dagen zonder stroom. Momenteel gaat het leven rustig verder en hoop ik dat we niet nogmaals hoeven te evacueren in hurricane season, dat tot en met november duurt.

Melbourne is een redelijk klein stadje met een bescheiden universiteit. Het is net als de TU/e een technische universiteit, dus de man-vrouwverhouding is vergelijkbaar. Omdat de studenten hier pas vanaf hun 21^e mogen drinken, zijn er veel fraternities, vergelijkbaar met Nederlandse disputen. Op die manier kunnen de jonkies toch feestjes vieren met alcohol.

Waar het uitgaan in Eindhoven mooi gescheiden is - Stratum voor de jonkies en de Markt voor de ouderen -, staat het hier in een kroeg allemaal door elkaar, van twintig tot veertig.

Ik sluit af met nog wat (clichématige) zaken die mij hier zijn opgevallen. Amerikanen houden van onbeperkt, vooral met eten. Overal is wel een all-you-can-eat buffet te vinden, zelfs in de kantine van het Florida Institute of Technology. Verder zijn de afstanden hier zoveel groter dan in Nederland, dus iedereen heeft een auto. Desondanks wint de fiets wel aan populariteit voor de korte afstanden, samen met de longboards. En omdat Amerikanen nog niet zo gewend zijn aan fietsers, krijg je echt óveral voorrang.

Mocht je meer willen weten over Melbourne of Florida, neem gerust contact op. Have a good one!