Tijdens de colleges kun je de cultuurverschillen opvallend goed merken. De vakken worden vaak kleinschalig gegeven, en je wordt beloond voor interactie in de vorm van bonuspunten. Wanneer de professor een vraag stelt aan een Koreaanse student, volgt als reactie vaak een zacht gegiechel, een onzeker Engels antwoord of toch een reactie in het Koreaans. Ook al kunnen de Koreanen prima Engels schrijven, blijft het spreken achter doordat ze dit op school weinig hebben geoefend. Tegelijkertijd zijn de Koreaanse studenten erg bescheiden. Weten ze het antwoord op een vraag dan houden ze dat voor zich, omdat ze niet betweterig willen overkomen. Hebben ze een vraag, dan zullen ze die na de les vragen of mailen. Ze zijn bang om het college te verstoren of tijd in te nemen waarin de professor iets belangrijks had kunnen zeggen dat ze hierdoor zouden missen.

Doordat er weinig toeristen zijn in Korea, voelde ik mij meteen een inwoner van het land. De mensen zijn hier ontzettend vriendelijk, en willen je dan ook altijd graag helpen. Het is wel zo prettig om de basis te kennen van de Koreaanse taal, want dit maakt het reizen in Korea een stuk gemakkelijker. Ondanks de ontwikkelingen rondom Noord-Korea, heb ik me niet eerder zo veilig in Azië gevoeld als hier. De Koreanen maken zich er weinig druk om, waardoor de situatie gek genoeg langs ons heen lijkt te gaan.