De TU/e was Lieuwe’s werkplek gedurende bijna zijn hele professionele leven. Ik heb binnen de capaciteitsgroep HPM van de faculteit Industrial Engineering & Innovation Science jarenlang intensief met hem samengewerkt. Ik heb Lieuwe Dijkstra leren kennen als een betrokken, betrouwbare collega die helemaal op kon gaan in zijn werk. Lastige statistische problemen waren op zijn lijf geschreven.  Een publicatie daarover kon gemakkelijk vijf jaar in beslag nemen. Menigeen zou halverwege de moed al hebben opgegeven, maar niet Lieuwe.  Met engelengeduld werkte hij door totdat het paper naar ieders tevredenheid was bijgewerkt.

Menig student bedrijfskunde zal zich Lieuwe herinneren om zijn legendarische open-tentamenvragen.  Het waren heuse tekstjuweeltjes waarin een bedrijfs- of maatschappelijk probleem omzichtig werd beschreven alvorens de statistische sommetjes en toetsjes werden geïntroduceerd. Hij kon aan zo’n vraag eindeloos sleutelen, met veel plezier en grote toewijding.  Ook voor zijn promovendi legde Lieuwe diezelfde fenomenale dienstbaarheid aan de dag.

Maar zijn geduld kende ook grenzen.  Hij kon driftig worden als kleine dingen niet meteen lukte. Dan liep hij stampvoetend over de gang en was het beter even te wachten met dringende vragen.  Na zijn pensioen kwam hij nog regelmatig langs in Eindhoven, zowaar op de motor vanuit Deventer, de allerlaatste keer om met zijn typerende, onderkoelde humor samen met mij te vieren dat ook dat vreselijk weerbarstige artikel uiteindelijk was verschenen.

Lieuwe Dijkstra fungeerde jarenlang als boegbeeld van en vraagbaak bij het statistiekonderwijs aan bedrijfskundestudenten. We verliezen in hem een waar ankerpunt.

Namens al mijn collega’s van de faculteit IE&IS condoleer ik zijn weduwe Ali met dit grote verlies, en wens haar veel sterkte toe.