De Eindhovense studenten lieten zich niet uit het veld slaan door laatstgenoemde bepaling, stelt Bos. “Je krijgt een kader vanuit de WSC, maar binnen dat kader is het leuk spelen en hebben wij de auto gebouwd die we wílden bouwen. De auto’s die je uiteindelijk in het dagelijkse straatbeeld gaat zien, gaan bovendien geen zes vierkante meter aan zonnecellen op het dak hebben. Zo’n auto zouden de meeste mensen thuis ook gewoon niet kwijt kunnen.”

In kwantiteit levert het team dus weliswaar in, maar op kwaliteit is volgens Bos met een nieuw type zonnecellen flink gewonnen. “Daarmee kunnen we, zelfs met een vierkante meter minder, even ver rijden als met Stella Lux.” Dit onder meer dankzij een nieuwe toplaag die niet alleen beschermt, maar er bovendien voor zorgt dat ook diffuus zonlicht récht op het zonnepaneel komt.

De deelnemende auto’s aan de WSC mogen dit jaar overigens wel een halve meter langer zijn. “Dat geeft veel ruimte in het design.” De vijf meter lange Stella Vie heeft een opvallend curvier look dan zijn voorgangers. Zowel het dak als de zijkanten van de wagen zijn ronder en de auto loopt aan de achterzijde taps toe; dit geeft de ‘Vie’ niet alleen een sportievere uitstraling, stelt Bos, maar vooral een flink aerodynamisch voordeel (van negen procent ten opzichte van de ‘Lux’ en zelfs twintig procent ten opzichte van de allereerste Stella).

De carbon body van Stella Vie is voor het eerst niet gewrapped (een soort bestickering), maar gespoten. “Dat geeft de auto net wat meer glans en een strakker uiterlijk.” Qua kleuren is de nieuwe wagen in lijn met zijn voorgangers, wel is een Hollands vleugje oranje toegevoegd. In het interieur is veel hout gebruikt, aangevuld met 3D-geprinte titanium onderdelen. Ook is een systeem voor driver behaviour guidance verwerkt, dat de chauffeur - middels subtiele lichtsignalen - stimuleert zo efficiënt mogelijk te rijden en bijvoorbeeld minder abrupt te remmen of op te trekken.

Smart charging

Aan het uiterlijk van de nieuwste Stella mag dan flink zijn gesleuteld; het verhaal van de energiepositieve zonnegezinsauto blijft onveranderd. Wel is hard gewerkt aan het zo optimaal mogelijk benutten van die energie. Zo is - in samenwerking met een van de partners - een systeem voor smart charging ontwikkeld, dat ervoor zorgt dat de auto op gunstige momenten laadt of juist energie levert - het laatste bijvoorbeeld tijdens piekmomenten zoals het begin van de avond, wanneer iedereen thuiskomt van zijn werk en gelijktijdig gaat koken en de verwarming en tv aanzet. Bos verwacht dat dit systeem het team in Australië de nodige punten gaat opleveren op het vlak van practicality.

Ook met zijn extra inzittende hopen de TU/e-studenten straks extra punten te pakken. Het lijkt misschien simpel, een vijfde persoon erbij - maar dat is het niet, benadrukt Bos. “In alles moet je constructie zoveel stérker zijn, want er wordt toch zo’n tachtig kilo massa aan de auto toegevoegd.” Het gewicht van de extra passagier is onder meer gecompenseerd met een aanzienlijk lichter batterijpakket en door te schaven aan feitelijk alle onderdelen van de auto.

STE is van plan om in Australië ook zoveel mogelijk kilometers af te leggen met vijf personen. De efficiency-score voor teams is namelijk voor het overgrote deel niet meer gebaseerd op snelheid, maar op het aantal passagiers in relatie tot de prestaties van de batterij, “oftewel op de energie die je nodig hebt om een bepaald aantal personen te vervoeren. En dan geldt: hoe meer mensen, hoe meer punten”. Maar die strategie kan ter plekke zo worden gewijzigd. “Bijvoorbeeld als het slecht weer is, wekken we minder energie op. Dan kan het interessant zijn om even met een persoon minder te rijden.”

Strategisch spel

Sowieso wordt de Bridgestone World Solar Challenge 2017, doordat het onderweg moeilijker is om je positie ten opzichte van de anderen te bepalen, “strategisch een heel leuk spelletje”, verwacht Bos. De concurrentie is bovendien flink gegroeid. Bos: “Ik heb gehoord dat er zeker twintig teams gaan meedoen in de Cruiser-klasse. Twee jaar terug waren dat er nog elf of twaalf”.

Het ‘gevaar’ van die tegenstanders, deels overgestapt vanuit de Challenger-snelheidsklasse, laat zich vooraf moeilijk inschatten. “We zijn misschien wel favoriet, maar er kan zomaar een underdog bij zitten.” Een Pools team verschijnt in elk geval óók met een vijfzitter aan de start in Darwin, weet Bos. Van het Japanse Kogaguin, in 2015 de taaiste tegenpartij voor de Eindhovenaren, is nog steeds weinig bekend. De concurrentie vanuit het Duitse Bochum onthulde zijn auto al wél: “Een heel mooie auto, maar we hebben ook al punten gezien waardoor we denken: ‘die moeten we kunnen kloppen.”

Of het TU/e-team de Cruiser-klasse voor de derde keer op rij gaat wínnen, durft de pr-vrouw niet te zeggen, “maar we gáán er wel voor, uitgaand van onze eigen kracht en dat van ons concept. Ook als we niet zouden winnen, hebben we nog steeds een supervette auto waarmee we na de WSC heel veel leuke dingen kunnen gaan doen”.

In de aanloop naar de trip naar Australië wacht Stella Vie eerst nog een keuring bij de RDW, eind juli. Dan moet de zonneauto, in tegenstelling tot bij de onthulling in de ‘markthal’, in elk geval helemaal up and running zijn.

Het team wordt, zowel tijdens zijn voorbereidingen als straks in Australië, gevolgd door National Geographic dat een documentaire over de Eindhovense studenten maakt. De VPRO overweegt daarnaast een serie over de drie Nederlandse solarteams, met mogelijk ook dagelijkse updates vanaf de Bridgestone World Solar Challenge.

Het team is nog altijd op zoek naar sponsors en is daarvoor onder meer nog met verschillende bedrijven in gesprek. Daarnaast kan eenieder die de studenten een warm hart toedraagt, een solar mile kopen. Want de tickets naar Australië zijn weliswaar al geboekt, maar ook het verblijf daar zal moeten worden bekostigd, aldus Bos.