- Campus
- 12/07/2017
Living on campus | Alleen wonen, is dat niet eng?
"Er zijn studenten die nooit zullen ervaren hoe het is om op zichzelf te wonen - om alleen te zijn", zegt Maria, terugkijkend op haar eigen 'reis' van Amsterdam naar Eindhoven. Maria Scholten (21), bachelorstudente Psychology and Technology, is voorzitter van We Know You Know, het oudste damesdispuut van Eindhoven. Twee jaar lang deelde ze een studentenhuis met vijf andere Nederlandse meiden. Gewend aan continu gezelschap om haar heen en samen koken, trok ze de stoute schoenen aan en verhuisde naar Aurora, waar ze nu alleen woont.
Maria was het zo gewend om mensen om haar heen te hebben, dat ze zich pas toen ze de stap zette om alleen te wonen, realiseerde hoe belangrijk het is om alleen te zijn. "Ik kook nu maar voor één persoon, wat een beetje wennen is, maar in mijn eigen keuken kan ik lekker experimenteren met recepten", zegt Maria, pratend over haar passie voor koken. Ze legt uit dat haar studio nu haar veilige thuishaven is, een plek om bij te komen na een drukke en stressvolle dag aan de universiteit.
Maria, studentbeheerder voor de bewoners van Aurora, geeft een inkijkje in haar dag: "'s Ochtends ga ik naar beneden om wat te kletsen met andere bewoners. Gisteren had ik nog een leuk en onverwacht gesprek met een meisje uit de Oekraïne. We hadden het over de onderwijssystemen in Nederland en haar land." Het omringd zijn door zoveel internationale studenten geeft Maria nieuwe perspectieven en laat haar andere kanten van het leven zien.
Op de vraag hoe wonen op de campus haar sociale leven heeft beïnvloed, moet Maria lachen. "Het maakt volgens mij niets uit waar je woont. Ik kende al zoveel mensen voordat ik hier kwam wonen." Ze vindt dat de TU/e veel mogelijkheden biedt om nieuwe vrienden te maken, middels verenigingen, het Studentensportcentrum en projectgroepjes. "Er zijn enorm veel mogelijkheden om met elkaar in contact te komen, maar je moet zelf het initiatief nemen", zegt ze. Sociaal dier Maria herinnert zich hoe het was om van Amsterdam naar Eindhoven te verhuizen. Ze was een beetje bang, omdat ze nooit eerder zo op zichzelf aangewezen was. Maar nu, na twee keer in twee jaar te zijn verhuisd, en alleen op de campus wonend, heeft ze dat gevoel niet meer. "Ik ben niet meer bang, want ik weet dat ik altijd mijn weg zal vinden. Ik ben gelukkig dat ik alleen woon, maar met mensen om me heen", zegt ze trots. Haar advies aan andere studenten is dan ook: "Het is belangrijk om voor anderen te zorgen, maar vergeet jezelf niet!". Ze heeft geleerd hoe belangrijk het is om tijd te nemen voor jezelf en om je te ontspannen. "Laat het idee dat je andere mensen gelukkig moet maken af en toe los en geniet van je eigen gezelschap."
Discussie