Gengzhe Wang (26)
China
Urban Planning

“Of we jullie Hollanders er een groot plezier mee doen, weet ik niet. Maar geloof me: de Zuid-Aziatische gemeenschap in Nederland zal erg enthousiast worden van meer karaokebars in dit land. Dat blijkt ook wel uit de massa die afkomt op die paar karaoke-cafés die je in de grotere steden tegenkomt. Hier in Eindhoven heb ik er nog geen gezien. Terwijl er volgens mij publiek genoeg voor te vinden is, met al die expats en studenten die hier rondlopen. Waar ik vandaan kom, kom je ze veel tegen, op zowat iedere hoek van de straat is wel zo’n kroeg te vinden.

Wat ik zelf graag mee zou nemen, zijn jullie Dixi's. Die mobiele wc’s die je hier bij festivals ziet. Dat kennen we in China helemaal niet. Daar ben je voor je kleine en grote boodschap aangewezen op de toiletten van omliggende horeca, waar je eindeloos voor in de rij staat. Ook die vierkante urinoirs, met op iedere hoek een plasgat, zijn ideaal. Voor de mannen dan. Ik zou er graag één meenemen om ze thuis over te halen om die dingen ook aan te schaffen. Maar zo eenvoudig zal dat niet gaan.”

Akshay Kothari (24) en Vedant Sundrani (24)
Automotive Technology
India

Vedant: “Echt waar? Zijn wij niet de eersten die over toiletten beginnen? Nou ja, het is kennelijk een erg cultuur-afhankelijk onderwerp. Wij hebben in ieder geval flink moeten wennen aan het ontbreken van de toiletdouche en het gebruik van het alternatief: wc-papier. In India spoelen we ons achterste na ieder toiletbezoek af met een zogenoemde toiletdouche. Hier moesten we ineens gaan vegen met een papiertje. Wat beter of hygiënischer is, daar zijn we nog niet zo over uit. Dus het is nog te vroeg voor een uitwisseling van beide toiletgewoontes. Maar opvallend is het wel. We waren trouwens snel gewend aan dat papier, hoor!”

Akshay: “Echte aanwinsten voor India vanuit Nederland hebben we nog niet ontdekt. Dus noem ik maar een importsuggestie voor Nederland: spicy food! Hoewel jullie op de goede weg zijn, en de TU/e-kantine bijvoorbeeld al een Indische hoek heeft, kan het altijd nog beter en vooral goedkoper. Wij vinden het in de mensa te duur en halen ons spicy food daarom meestal uit een tentje op het station. Maar of de Nederlander ook zo zit te wachten op een verpittiging vraag ik me ten zeerste af.” 

Matteo Basso (25) en Dario Sposini (25)
Italië
Bouwkunde

Dario: “Wij pleiten voor een interculturele uitwisseling van de Hollandse en Italiaanse keukens, om beide bestaande keukens te verrijken. Het zijn niet eens zo zeer onze pasta’s die we hier in Nederland missen. Maar wél de smaak van de groenten. Neem nou jullie tomaten. Die zijn vrij smakeloos, als je 't mij vraagt. Italië importeert veel tomaten uit Albanië, waar ze wél weten hoe ze die smaak erin krijgen. Jullie verbouwen veel groenten zelf, maar moeten eerst eens leren hoe je ze op smaak brengt.”

Matteo: “Wat me hier wél erg bevalt, zijn al die exotische eettentjes hier. Als er al een Nederlandse eetcultuur bestaat, dan heeft die de gedaante van een spons, die elementen uit andere eetculturen in zich opneemt. Je ziet het terug in de winkels, waar veel buitenlandse producten te koop zijn. Zo’n mixcultuur op voedselgebied, zie je in Italië niet, ook al halen we de tomaten uit het buitenland.”

Karen Huaracha (27) Innovation Sciences en Helena Rodriguez (20) Sustainable Innovation
Mexico

Karen: “Ik zou graag de lach importeren naar Nederland. Jullie zijn op zichzelf een vrolijk land, maar niet als het gaat om de eerste ontmoeting. Dan staat het gezicht strak en zakelijk. Dat viel me direct op, toen ik hier voor het eerst was. Wij Mexicanen groeten elkaar altijd met een lach, zonder verdere bijbedoeling. Hier wordt dat waarschijnlijk al snel opgevat als een verkapte versierpoging. Verder zou ik heel graag ook de Mexicaanse openingstijden voor winkels naar Nederland willen importeren. Bij ons zijn veel, zo niet alle supermarkten 24 uur per dag geopend. Ja, ook op zondag. Hier sluiten de meeste winkels om 20 uur.”

Helena: “Als we die lach en openingstijden hier achterlaten, ontstaat er vanzelf wat ruimte in de koffer om wat mooi Nederlands erfgoed mee terug te nemen. Ik zou dan graag jullie fietspaden importeren. De fietser is hier heilig en krijgt zowel van de overheid als zijn medeweggebruiker alle ruimte. Wát een verschil met Mexico, waar je als fietser maar moet zien te overleven. Oh ja, en van jullie efficiëntie en doortastendheid in de bouw, kunnen wij in Mexico ook wel wat gebruiken. Dat die verbouwing hier op de TU/e afkomt, daar kun je vergif op innemen. Maar in ons land kan een aannemer zomaar halverwege de bouw vertrekken en nooit meer terugkeren.”

Miriam Afework (23) IE&IS en Amanda Paulus (23) Industrial Engineering
Zweden

Amanda: “Als we nóg eens naar Nederland komen, nemen we de volgende keer een vrachtwagen vol wc-brillen en -deksels mee. We zijn in Zweden gewend om het toilet te bedekken, voordat we doortrekken. Zodat het ook niet alle kanten op spat. Maar van jullie mag het kennelijk allemaal ongedekt wegspoelen. Niet bepaald een lust voor het oog en hygiënisch evenmin.” Miriam vult aan: “Ook de toiletten hier op de TU/e missen zo’n afdekmogelijkheid. Vraag me af of dit een bewuste keuze is. Of andere gaststudenten hier ook tegenaan lopen, weet ik niet.

Waar we zelf een doos van mee terug naar Zweden nemen, zijn jullie stroopwafels. We hebben ze hier ontdekt en kunnen er niet meer vanaf blijven. Dat is nog eens iets anders dan knäckebröd.”