- Student
- 22/02/2017
Snoepsorteermachine TU/e-student gaat viraal
Zijn filmpje was in twee weken tijd goed voor opgeteld een slordige vijftien miljoen views - een onverwacht fors bereik voor de zelfgebouwde machine van tweedejaars TU/e-student Willem Pennings, die M&M’s en Skittles op kleur sorteert. “Een enorme voldoening nadat je zolang aan een project hebt gewerkt.”
Het idee voor een machine die onder andere M&M’s op kleur sorteert, is niet nieuw, haast de tweedejaars Werktuigbouwkunde zich te zeggen. Zo’n vier, vijf jaar terug zag Pennings op YouTube een filmpje van een vergelijkbare machine, die volgens hem vooral sneller en mooier moest kunnen. Daarmee belandde de klus hoog op zijn to-do-list.
Zo’n driekwart jaar geleden, in mei 2016, ging Pennings dan echt met het apparaat aan de slag. Hij begon met het tekenen van de verschillende interne onderdelen in een 3D-moduleerprogramma, die hij liet printen bij het Eindhovense Shapeways. “Vervolgens ben ik gaan kijken wat daar mis mee was en heb ik nieuwe onderdelen laten printen. Daarna ben ik de behuizing gaan maken, heb ik de machine geoptimaliseerd en de software zoveel mogelijk foutvrij gemaakt.” In die optimalisatie ging veruit de meeste tijd zitten: “De allereerste versie was twee tot drie keer langzamer dan nu”.
Kleurensensor
De werking van de machine in een notendop: de M&M's of Skittles gaan aan de bovenkant de machine in en belanden in een trechter. Vervolgens worden ze geroerd, zodat ze verticaal in een buisje vallen, en gedoseerd, zodat elk snoepje in een slot (een vakje) terechtkomt. Een kleurensensor ‘meet’ hier welke kleur een snoepje heeft, waarna het in het juiste schaaltje onderaan de machine wordt gedropt.
De machine heeft een doorvoertijd van zo’n twee seconden en dat maakt ‘m volgens Pennings twee tot drie keer sneller dan het origineel dat hem eerder inspireerde. “Het type motoren dat ik gebruik, is heel anders dan de motoren van toen. Ook zijn de kleurensensors van nu een stuk beter dan vijf jaar geleden. Verder is mijn machine mooier afgewerkt.”
Al oogt de machine alsof ie zo in de winkelschappen kan; Pennings heeft geen ambities om ermee de markt op de gaan. “Sowieso kan ik op dit moment niet méér machines maken, het is heel erg arbeidsintensief.” Zo’n vijfhonderd uur werk zit er volgens de student in het project, waar hij van mei tot december 2016 mee doende was.
Het project trok twee weken terug, toen Pennings het publiceerde op zijn blog, direct al de nodige aandacht. Op het drukbezochte internetforum Reddit belandde de sorteermachine in no time op de voorpagina.
Deze week kreeg ook de TU/e er lucht van en dat bracht een nieuwe golf van publiciteit teweeg, aldus de student. Niet alleen verschillende nieuwssites gingen aan de haal met het filmpje; ook 3FM, Veronica Radio en Qmusic wisten de maker inmiddels te vinden, net als het kindertelevisieprogramma Zapplive. Volgens Pennings werd het filmpje langs verschillende kanalen inmiddels zo’n vijftien miljoen keer bekeken.
Alle reacties op zijn machine van de afgelopen weken geven hem “een enorme voldoening. Het is leuk om te merken dat mensen het echt leuk vinden. Ik krijg ontzettend veel complimenten, maar er zijn ook mensen die vragen of ze de broncode mogen hebben, omdat ze ook zoiets willen maken. Dat vind ik natuurlijk hartstikke mooi”.
Scheikundedocent
En dan zijn er, tot zijn eigen lichte verbazing, zelfs mensen “die denken dat ze daadwerkelijk iets aan de machine zouden kunnen hébben” - zoals een scheikundedocent die zijn scholieren moleculen laat namaken met behulp van (vooraf door hem gesorteerde) M&M’s. Online werd onder meer meermaals gerefereerd aan ‘verwende’ artiesten die in hun kleedkamers voorafgaand aan een show uitsluitend blauwe of juist geen bruine M&M’s eisen.
Het is niet de eerste keer dat Pennings aandacht weet te trekken met een project; ook zijn zelfgeknutselde Birthday Word Clock leverde zo’n anderhalf jaar terug al de nodige views, reacties en artikelen op. Lachend: “Maar wat nu gebeurt, is toch van een andere orde van grootte”.
Aan een nieuw project is hij nog niet begonnen. “Sowieso hou ik het altijd eerst een poosje voor mezelf als ik met iets bezig ben. Ook moet een project voor mij wel aan een bepaalde standaard voldoen voordat ik eraan begin.”
Wat hij ‘later als hij groot is’ wil gaan doen, weet de student nog niet. “De werktuigbouwkunde is breed en eigenlijk vind ik van alles leuk, zoals thermodynamica of ruimtevaarttechnologie. En die zitten niet eens in deze machine. Het kan dus nog alle kanten op.”
Discussie