Lex Hoefsloot (26) stond als medeoprichter en teammanager van het eerste Solar Team Eindhoven aan de basis van de successen van drie generaties Eindhovense zonneauto’s. Na een avontuur met Blue Jay, dat een drone ontwikkelt voor in de zorg, begon hij met nog vier voormalige leden van het Solar Team de startup Lightyear. Doel: de eerste commerciële auto op zonne-energie produceren.

Welke vraag zou je wíllen krijgen?
“Waarom ís die auto er nog niet? De urgentie om tot een commerciële zonneauto te komen is ontzettend groot, en daar word ik voortdurend aan herinnerd. Men verwacht dat elektrische auto’s in China in 2030 net zoveel uitstoten als een kleine benzineauto - simpelweg omdat de benodigde elektriciteit nog voor een groot deel met kolen wordt opgewekt. Een auto op zonne-energie is dan de oplossing. Maar het is uiteraard heel complex: om een auto te bouwen moet je met minstens honderd partijen samenwerken, en dat kost tijd. Het duurt ook langer dan ik dacht om een goed team bij elkaar te krijgen. Veel mensen geloven nog niet echt dat het kán, of ze denken juist dat ze het zélf niet kunnen.”

Waar ligt de bron van jouw pioniersbestaan?
“Die vind ik moeilijk. Ik zie mezelf niet als een ondernemer; geld is nooit een drijfveer geweest, ook niet bij de rest van ons team. Het is allemaal begonnen toen mijn vriend Roy Cobbenhagen en ik na onze bachelor niet meteen wilden beginnen aan een master. Als student-assistent hadden we ons beziggehouden met de nieuwe opleiding Automotive, en zagen daarbij dat hier in de omgeving alle ingrediënten aanwezig waren om een zonneauto te bouwen. Waarom deden ze dat in Delft en Twente wel, en hier in Eindhoven niet? Maar dan moet je wel bijna een miljoen bij elkaar harken en zelf een auto bouwen. Konden wij dat als twee bachelorstudentjes? We besloten dat we dat samen inderdaad konden. Waarom niet?”

Wat in jouw karakter maakt jou een pionier?
“Misschien wel dat ik altijd zoek naar het waarom van dingen. En me vervolgens afvraag: waarom kan het niet ook anders? Pas als je iets doorgrondt, besef je op welke punten je andere keuzes kunt maken. Maar ik voel me vooral onderdeel van een team van pioniers. Dat is essentieel: de één roept iets raars, iemand anders roept iets anders raars, en samen levert dat iets op wat werkt, zoals een gezinswagen op zonne-energie. Ik vind alles interessant, van public relations tot software, elektronica en mechanica. Misschien kan ik daardoor ook goed dingen aan elkaar koppelen. En je moet natuurlijk vertrouwen hebben. Zowel in je eigen kunnen, als in de mensen om je heen.”

Hoe ontspan je; hoe neem je rust?
“Ik mediteer af en toe, maar eigenlijk veel te weinig. Met meditatie ben ik afgelopen zomer in aanraking gekomen tijdens een CEO-cursus van Singularity University in Silicon Valley. Het zorgt ervoor dat je even uitzoomt, zodat je het grotere geheel weer in beeld krijgt. Daarnaast schaats en fiets ik graag, en loop ik hard. Als ik twee uur fiets, zit mijn hoofd het eerste uur nog helemaal vol met de dingen van de week, maar het tweede uur kom ik tot rust en voel ik me vrij.”

Wanneer is jouw leven geslaagd?
“Ik heb de neiging om nooit tevreden te zijn, maar dat is een gevaarlijke houding. Veel mensen, vooral ondernemers, denken heel eendimensionaal over succes: meer werknemers, meer winst. Ik zou liever na een tijd iets anders gaan doen; om mezelf opnieuw uit te vinden. Natuurlijk wil ik graag iets bijdragen tegen de klimaatverandering, hopelijk lukt dat met Lightyear. Rond 2030 moet het tij gekeerd zijn, anders lukt het nooit meer. In beide scenario’s denk ik dat ik tegen die tijd op zoek ga naar een ander wereldprobleem.”

www.lightyear.one

Dit interview is gepubliceerd in de special over 'The Explorer'.