Een week geleden zat ik nog in Lapland waar ik -28°C heb mogen trotseren om daarna een verfrissende duik te nemen in het hoge noorden in de Arctische Zee in Noorwegen, met husky’s heb gereden, dé Kerstman heb ontmoet, met 70 kilometer per uur over bevroren meren en door bossen met een sneeuwscooter heb kunnen scheuren en nog veel meer.

Het leven in Lappeenranta is niet extreem bruisend (70.000 inwoners, waarvan zo’n tien procent student) als het gaat om het nachtleven, maar daar hebben de Finnen een oplossing voor gevonden. De sauna wordt zeker twee keer in de week bezocht, gewoon in ons eigen appartementencomplex uiteraard, en dan gebeurt het niet zelden dat er bier wordt gedronken en er met muziek een feestje wordt gebouwd. Alcohol is hier inderdaad duur (vooral alles sterker dan bier) maar niet te extreem, iets duurder dan in Amsterdam. Desalniettemin drukt dat de pret niet en houden Finnen wel van een feestje.

Dan het klimaat: ja er is weinig zon, zonsondergang is nu ongeveer rond half 3 en om half 4 is het echt donker. Het weer is hier vrij constant: altijd bewolkt en afhankelijk van de temperatuur miezert het of is er sneeuw. De temperatuur is sinds september langzaam gezakt van +15°C naar -5°C nu half december. Het grote wondermiddel hiertegen is vitamine D, ik slik 3000 procent van de ADH en dat is aan te raden. Het feit dat je continu in winter wonderland bent laat je in een soort continue kerststemming verkeren, inclusief de bijbehorende kerstliedjes.

De natuur hier in Finland is prachtig, het is letterlijk één groot bos met duizenden en duizenden meren. Zelfs waar ik woon, aan de rand van het centrum, hoef ik niet verder dan 200 meter te lopen om door de bossen langs het Saimaameer te gaan hardlopen. Al met al een zeer geslaagde tijd waarin ik veel nieuwe vrienden heb gemaakt, maar wat ik niet ga missen is het gebrek aan zon!

Moi moi!