Indy in Birmingham.

En hoe is het in Warwick?

Living the PhD life. Na drie mooie bachelor-jaren in het immer gezellige Brabant vond ik het tijd om mezelf uit te dagen en op een buitenlands avontuur te gaan. Ik kwam terecht in een onderzoeksgroep werkzaam in de polymeerchemie op de University of Warwick. Het was even wennen om zomaar ineens alleen in Engeland te zijn. Maar ik heb enorm genoten van het langzaam opbouwen van een nieuw leven in dit prachtige land.

door

Nog voor mijn eerste werkdag op het lab, was ik uitgenodigd voor een feestje bij prof. O’Reilly thuis om het academisch jaar in te leiden. Vanaf dat moment ben ik warm ontvangen door de groep waar ik snel deel van uitmaakte. Ik kreeg net als de PhD’s mijn eigen desk, en ik moet mijn werk presenteren en vergadering voorzitten. Ik werd meegenomen door hun enorme gedrevenheid en werklust, en werkte van elke dag van 9 tot 7. Het voelde werkelijk alsof ik deel was van deze paper-producerende machine.

De universiteitscampus is levendig, ruim opgezet en in tegenstelling tot vele andere Britse universiteiten futuristisch. Hier sloot ik me aan bij de tennisclub en keek ik regelmatig films in het Art Centre. Ondanks mijn pogingen werd het mij niet gegund om in dit studentenparadijs te wonen en kwam ik in Coventry terecht, een stad een flinke busrit verderop. De eens welvarende industriële stad bekend van merken als Jaguar en Land Rover is door de Duitse Luftwaffe volledig platgebombardeerd in 1940. Tegenwoordig wordt de stad omschreven als melting pot van verschillende culturen, wat zeker gold voor de achterbuurt waar ik in terecht kwam.

Het huis zelf was echter fantastisch: Een ruime twee-onder-een-kapwoning die naast mij huis bood aan vier leuke Erasmus-studenten. Dit bood mij leuk gezelschap om mee op stap te gaan en te koken. In het bijzonder met mijn Italiaanse vriend Francesco heb ik uren doorgebracht in de keuken om te leren hoe je een ‘echte’ risotto maakt. Over het Engelse voedsel waren we niet zo te spreken. Overdag kun je genieten van de English breakfasts, high teas, pies en overheerlijke Sunday Roasts. Maar voor het avondeten serveren de Engelsen niets meer dan verheerlijkt fastfood. Vandaar dat we het heft maar in eigen handen namen.

Waar ik gedurende de week vooral bezig was met werken, genoot ik van de complete vrijheid in de weekenden. Ik heb dan flink gebruik gemaakt van de centrale locatie van Warwick met uitjes naar onder anderen Birmingham, Stratford-upon-Avon, Southampton, Winchester, London en Liverpool.

Concluderend kan zeggen dat ik een hoop geleerd heb over scheikunde, de Britse cultuur en mezelf geduurde de stage. Hoewel het niet altijd even gemakkelijk is geweest zou ik een soortgelijke ervaring absoluut aanraden. Het een spannende en leuke zoektocht buiten je comfortzone waarmee je jezelf als mens verrijkt.

Deel dit artikel