Met die laatstgenoemde constatering vervliegt de hoop dat de faculteit Bouwkunde dit jaar mogelijk een heel bijzonder cohort studenten heeft weten binnen te slepen. Het ligt dus niet aan de degelijkheid van de constructies die de nuldejaars deze middag dienden te vervaardigen als businesscase, maar aan nieuwe spelregels.

Voorheen werden de constructies langdurig onder vuur (of water) genomen en vielen ze stuk voor stuk uit elkaar. Nu wordt door de groepjes in een enorm tempo richting spuitgasten gelopen en blijven ze bijna allemaal van een waterig Armageddon verschoond. Dat zorgt dat de deelnemers minder doorweekt raken, maar het evenement verliest er wel wat aan amusementswaarde mee.

De constructies lijken er ook niet op te wijzen dat een nieuwe Gaudi of Le Corbusier zich nu al in een vroeg stadium aan de wereld kenbaar maakt. Het komt er uiteindelijk toch op neer dat je met wat stukken karton, een reep plastic en wat ducttape iets in elkaar knutselt dat een waterstraal van 10 Bar kan weerstaan. Dat levert soms een fraaie gepunte vorm op, maar sommige groepen komen niet verder dan het omhoog houden van enkel een simpele kartonnen rechthoek.

Groep 15 weet daar nog een leuke variatie op te bedenken. Na enkele meters splitst die groep zich in twee deelgroepjes met elk hun eigen stuk karton, waardoor de belagers met de waterspuit in verwarring raken en beide groepen nagenoeg ongedeerd de eindstreep halen.

Extra materialen waren ’s middags te verdienen geweest met spelletjes. Wat de toeschouwers ervan terugzien, zijn een rijtje miniatuurhoedjes, zes waterpistooltjes in de opstelling van een vuurpeloton en een trits van opblaasbare hamers, die echter weinig toevoegen aan de stevigheid van de constructies.

De yell van de dag: "Yell, yell, yell, we're doing it very well!".

Voor wie geen genoeg krijgt van de Intro: meer foto’s, nieuws en andere updates vind je op Cursors Facebookpagina, Twitter en Instagram.