Scholte heeft er naar eigen zeggen een drukke periode op zitten, waarin hij zijn race voor de landelijke ingenieursprijs eigenlijk een beetje ‘tussen de bedrijven door’ moest lopen. “En dan is het opeens de Dag van de Ingenieur en stá je daar - en ga je er eigenlijk pas echt een beetje over nadenken.”

Volgens juryvoorzitter Micaela dos Ramos bevindt Scholte zich in een vakgebied ‘dat de komende jaren meer aandacht verdient. Rick blinkt uit doordat hij slimme en betaalbare oplossingen voor geluidsproblematiek weet te realiseren die impact hebben op zowel de volksgezondheid als veiligheid. Daarbij weet hij industrie en kennisinstituten knap te verenigen’.

De 38-jarige alumnus, in 2008 gepromoveerd aan de TU/e-faculteit Werktuigbouwkunde, had zelf naar eigen zeggen geen moment serieus op de prijs gerekend. “De andere twee kandidaten (de Delftse ingenieur Rolf Hut en de Wageningse alumnus Martin Baptist, red.) zijn twee echte top-ingenieurs, heel verschillend ook; dan is het moeilijk om vooraf te bepalen hoeveel kans je maakt. Maar het was heel mooi om het verlossende woord te horen”.

Al bestempelt hij de drie finalisten als heel divers, met uiteenlopende achtergronden en visies: “We kwamen er gisteren achter dat we wél alle drie op de een of andere manier met geluid te maken hebben. Al pratend bleken er de nodige gemene delers te zijn. We hebben dan ook tegen elkaar gezegd: ‘jongens, we moeten binnenkort nog maar eens gaan zitten’. Misschien kunnen we wel iets samen gaan doen, bijvoorbeeld in de richting van geluidsmetingen in de openbare ruimte of in de natuur”.

Vertegenwoordiger

Scholte is zich ervan bewust dat hij nu ook echt een jaar lang Ingenieur van het Jaar is. Maar zijn voorgangers waarschuwden hem gisteravond aan de TU Delft al met een lach: “Je komt er nóóit meer vanaf”. Voor komend jaar betekent de titel vooral dat Scholte op allerlei manieren “wordt ingezet als vertegenwoordiger van het ingenieursvak” en bijvoorbeeld op verschillende evenementen zijn opwachting mag maken om lezingen te houden en ingenieursvereniging KIVI te vertegenwoordigen.

De winnaar ziet het bovenal als een mooie kans om zijn boodschap rond geluidsvervuiling komend jaar nog nadrukkelijker voor het voetlicht te brengen. En daar komt, naar tevredenheid van de werktuigbouwkundige, steeds meer aandacht voor.

Hij wijst op het recente bericht van het RIVM, dat naar Duits voorbeeld onderzoek gaat doen naar de invloed van verkeers- en binnenhuislawaai op de ontwikkeling van kinderen. “Daar wil ik komend jaar wel een beetje een kernpunt van maken, wat ik ook in mijn campagne voor deze prijs al heb gedaan: mensen waarschuwen dat we echt iets aan de geluidsvervuiling om ons heen moeten gaan dóen.”

In de prinsessen Beatrix en Mabel (de prijs is vernoemd naar haar in 2013 overleden echtgenoot) vond hij woensdagavond in elk geval al twee belangstellende toehoorders. “We hadden daar een opstelling met een geluidscamera staan, ik heb kunnen laten zien hoe een en ander werkt en welke toepassingen er zijn. Ze waren zeer geïnteresseerd en onder de indruk. Je merkt hun hartstocht voor het ingenieursvak.” Voor Scholte waren het overigens niet zijn eerste koninklijke gesprekspartners; tijdens een handelsmissie in Duitsland maakte hij eerder al kennis met koning Willem-Alexander en koningin Máxima.

Het beeldje dat de winnaar woensdagavond kreeg uitgereikt door KIVI-president Gerald Schotman, krijgt een plek op het kantoor van Sorama. “Daar wordt toch het meeste ingenieurswerk verricht. Het is een erkenning voor het hele team.”

Lees meer over Scholte en zijn werk op de site van de TU/e.