Woordvoerder Bas Verkaik is deze donderdag één van de weinige teamleden die zijn achtergebleven in het hotel in Bisjkek, de hoofdstad van Kirgizië. “Even een beetje rust pakken”, zo verklaart hij, terwijl het gros van zijn ploeggenoten op hetzelfde moment de Nomad Games elders in het Centraal-Aziatische land bijwoont: “Een soort Olympische Spelen voor Azië. Een heel stuk omrijden, maar heel gaaf”.

Morgen steekt het team opnieuw de grens over naar Kazachstan, waar het deze reis al eerder kwam. Tien uur lang stond STORM toen muurvast aan de grens, omdat de internetverbinding faalde en de douane de diverse documenten van het team niet kon checken. Balen, maar dergelijke vertragingen hadden de studenten ingecalculeerd, aldus Verkaik. “In de tussentijd konden we mooi onze reservemotor repareren die wat problemen vertoonde.”

Bovendien was het team eerder in Oezbekistan al wat vóór komen te liggen op zijn planning. Onbedoeld, nadat in het land drie dagen van nationale rouw waren afgekondigd vanwege het overlijden van de president. Geplande evenementen moesten worden afgeblazen en STORM zette de noodgedwongen de doorreis in.

In Iran was er de onverwachte aanrijding met een taxi, waarschijnlijk doordat STORM's motorrijder van dat moment “even minder alert was” op de gladde weg waarop hij reed. En dan was daar onder meer de “grote chaos” op de weg in Teheran, “waar iedereen maar doet wat ie wil. Daar waren we op voorbereid en het went ook wel, maar het is toch even een uitdaging.”

Toch verloopt de reis, ondanks onverwachte wendingen, “fantastisch”, zegt Verkaik. Per dag wordt gemiddeld zes tot acht uur gereden, waarbij elke twee uur van bestuurder wordt gewisseld. “Het verschilt per land, afhankelijk van bijvoorbeeld de wegen. We zijn nu twee dagen in Kirgizië en dat is echt genieten. Het is het allermooiste land dat ik ooit heb gezien.”

Als een tierelier

Met zijn elektrische toermotor Wave heeft het team, na materiaalpech vlak na vertrek, “eigenlijk geen problemen meer gehad. Even afkloppen natuurlijk, maar hij rijdt als een tierelier”. De motor presteert op veel vlakken zelfs boven verwachting. Zo had het team voor een traject eerder deze week nog één batterijpakket over om driehonderd kilometer te rijden, maar verbruikte de Wave (met dank aan de gereden zuinige tachtig kilometer per uur) amper de helft.

STORM en zijn Wave worden volgens Verkaik vrijwel overal met open armen ontvangen. “Vooral Iran was bizar; daar word je echt als een koning onthaald. En overal waar we ook maar even stilstaan, hebben we eigenlijk altijd meteen bekijks.”

Bij presentaties tijdens evenementen heeft het team meestal een tolk voor de vertaling; voor de veelvuldige ontmoetingen met enthousiaste passanten op straat hebben de studenten flyers in uiteenlopende talen paraat. “Voor veel mensen is het de ervaring van hun leven.”

De komende dagen zal het veelal aankomen op “een heel lange adem”; er wachten het team de nodige grenscontroles en alle mogelijke voorbereidingen ten spijt: “Je weet eigenlijk nooit zeker hoe lang dat duurt. Na Kazachstan gaan we naar China, we hebben drie dagen ingepland om daar überhaupt binnen te komen. Elk busje wordt gecontroleerd en alles wordt eruit gehaald.” STORM blijft twee weken in China, daarna volgt de oversteek naar de Verenigde Staten waar de studenten een maand doorbrengen.

Waar hij voor de verdere reis het meest naar uitkijkt? Verkaik moet het antwoord schuldig blijven. “Ik leef een beetje met de dag, kijk niet te ver vooruit. Anders vergeet je misschien te genieten van wat je nu meemaakt.”

Het team volgen tijdens zijn World Tour kan hier. De nieuwste video-update staat hieronder.