De groep van Bekkering richt zich op de publieke ruimte in vluchtelingenkampen, omdat er momenteel meer vluchtelingen dan ooit zijn, de gemiddelde tijd die mensen in een kamp verblijven opgelopen is tot zeventien jaar en er nauwelijks aandacht is voor openbare voorzieningen aldaar.

“De hulp die gebruikelijk gegeven wordt, is noodhulp”, zegt Bekkering. “Er zijn slechts basisvoorzieningen: beschutting, eten en wasgelegenheid. De kampen zijn ontworpen voor tijdelijk gebruik en daarom zijn de publieke ruimtes en voorzieningen zeer basaal of nagenoeg afwezig in de meeste gevallen. En juist die openbare gelegenheden kunnen het welbevinden verhogen en de toekomstige kansen van de bewoners vergroten.”

Het dilemma is dat de meeste vluchtelingenkampen nooit bedoeld zijn voor permanente bebouwing, daarom ontbreken meer duurzame publieke voorzieningen. Bekkering vraagt zich af waarom het bouwen van publieke voorzieningen niet als kans wordt beschouwd. “Er zit een enorm potentieel aan jonge mensen, ieder kamp zou een ‘Silicon Valley’ kunnen worden.”

Bekkerings studenten onderzochten en inventariseerden vluchtelingenkampen in met name het Midden-Oosten. De groep ontwierp prototypes van publieke gebouwen met drie verschillende bouwsystemen en voor drie verschillende doelen. Met houtskeletbouw, een systeem met harmonicawanden en met kunststof emmers moet het mogelijk zijn een ruimte voor ceremonies als bruiloften en geboortefeesten, een pop-up-school of een badhuis te bouwen.

Bekkering constateert dat er bij de bouw van vluchtelingenkampen weinig aandacht is bij hulporganisaties voor het stedenbouwkundig plan van de kampen en de bijbehorende publieke ruimte en voorzieningen. “Het is de nieuwe realiteit dat grote vluchtelingenstromen en de vluchtelingenkampen een belangrijk onderdeel vormen van de toekomstige mondiale verstedelijking. We móeten ruimte voor publieke ruimte maken.”

Het Geniebataljon van de Koninklijke Landmacht zal waarschijnlijk de komende lente in een oefening een aantal van deze prototypes op ware grootte bouwen. Drie maquettes zijn nu te zien zijn op DDW-expositie Mind the Step, tegelijk met een scherm waarop beelden te zien zijn van het bezoek dat Bekkering en haar studenten deze zomer brachten aan een aantal vluchtelingenkampen in Griekenland.

Met de Social Design Talent Award onderscheidt de gemeente een designtalent van de Design Academy of de TU/e die via een ontwerp een oplossing brengt voor een sociaal-maatschappelijk vraagstuk. Juliette Pepin van de Design Academy won de eerste prijs met M.O.T.S., een interactief educatief programma waarbij kinderen op jonge leeftijd via vreemde talen kennismaken met andere culturen. Vorig jaar won ID-student Tove Elfferich de Social Design Talent Award voor haar afstudeerproject rond vluchtelingen. 

De tweede prijs voor de Bouwkundegroep Public Buildings for Refugees bestaat uit een coachingstraject van het World Trade Center Eindhoven, bedoeld om het ontwerp optimaal in de markt te kunnen zetten.