Vijf ploegen met acht tot tien bhv’ers worden donderdagmiddag door de TU/e-brandweer over de campus gestuurd voor zes activiteiten. Vier scenario’s van complexe ongevallen, een quiz om de kennis met schriftelijke vragen op te frissen en een groepsspel dat te winnen is met behendigheid en coördinatie. Zelf zit ik in ploeg B.

Bij de Koepel treffen we een ravage aan als gevolg van een botsing tussen auto en fietser. De bijrijders in paniek, brandwonden bij de bestuurder, de fietser een open beenbreuk, ga er maar aanstaan. Ploegleider Jan van den Oever verdeelt zijn club in koppels en laat ze hun ding doen. Na het koelen van verbrande armen, het afdekken van de wond, het voorzichtig (!) oprapen van de fiets en alles wat nog meer nodig is volgens ons, worden we bijeengeroepen voor een nabespreking. Het ging wel goed, “maar houd de omstanders uit de buurt. Nu kon die voorbijganger tegen de fiets aanschoppen.”

Op naar de volgende calamiteit. We krijgen een melding dat dronken studenten de beest uithangen op het dak van Cascade. Als de eerste paniek voorbij is (want het brandje is al geblust door een collega-bhv’er), moeten mijn 'maat' en ik een ladderzat Lotus-slachtoffer helpen. Ze kan niet meer lopen, maar is oh zo vrolijk. En zingen dat ze kan! We overleggen over de route om haar naar beneden te krijgen, maar er is geen haast omdat het geen levensbedreigende situatie is.

Zoiets treffen we wel in Gemini. Daar is een vrouw door een luik gevallen en terecht gekomen op vloer -1. Het lijkt of ze haar nek heeft gebroken en er sijpelt bloed uit haar hoofd. Wat duurt wachten op een ambulance lang als je mensen die het zagen gebeuren moet kalmeren. Op de trap zit ook nog iemand met een verstuikte enkel gigantisch in de weg. Ik ben blij wanneer de oefening voorbij is want de –gespeelde- ellende van de huilende zus van het slachtoffer komt heel dicht bij me. “Wat als?” inderdaad.

Het is het moeilijkste moment van de dag. Er is ook veel plezier, veel zonneschijn en vooral veel goede wil vandaag. Voor deze vijfde editie van de ‘Grote bhv-wedstrijd’, zijn slechts tweeënveertig deelnemers. De TU/e heeft 320 bhv’ers. Mirjam Jahnke, hoofd Safety & Security, vertelt bij de prijsuitreiking dat de opkomst voorgaande keren ook niet hoog was en dat ze daarom het evenement hebben verplaatst van de drukke septembermaand naar het voorjaar. Maar mei is blijkbaar ook een drukke maand voor TU/e’ers.

De ploegen hebben alle vijf goed gepresteerd, maar die van ploegleider Wijnand Dijkstra deed het net een beetje beter dan de rest. Dit team krijgt tijdens de borrel en het buffet een heuse trofee.