Hier in Salerno werk ik aan een ombouwkit waarmee je eigen, conventionele auto kan worden getransformeerd tot een hybride zonneauto - iets waar je hier in het zonnige Italië meer aan zult hebben dan in Nederland.

En waar er gewerkt en gestudeerd wordt, moet er natuurlijk ook koffie gedronken worden! Waar je in Eindhoven netjes in de rij voor de koffiemachine staat om je eigen kopje te zetten, drink je hier aan de engineering bar, naar goed Italiaans gebruik, je koffie staand aan de bar op. Eerst betaal je aan de kassa en krijg je een bonnetje, daarna zoek je een plekje aan de bar. In ruil voor je bonnetje krijg je je koffie, vers gezet door de barista. Voor ongeveer dezelfde prijs als in Eindhoven (45 vs. 50 eurocent) krijg je hier geen goed gevuld kartonnen bekertje, maar een plastic shotglaasje met ongeveer twee vingers koffie; dezelfde twee vingers waar je in Nederland de schuimkraag van je bier mee af zou meten. Twee slokken en je kunt weer verder met studeren.

Naast de alom bekende koffievariaties als cappuccino, latte macchiato en espresso kunnen studenten die het hier echt zwaar hebben ook zonder problemen (Eurest, leest u mee?) een caffè con sambuca bestellen. Inderdaad: een espresso met een scheut sambuca erin.

Terug in Nederland zal ik deze snelle doch smakelijke manier van koffie drinken zeker gaan missen, al zijn koffiepauzes in Eindhoven zo slecht nog niet. Die duren tenminste een stuk langer dan het drinken van slechts ‘twee vingers’.