Ik heb veel plekken bezocht: Berlijn, Heidelberg, Fryburg. We gaan vaak samen lunchen en dineren. De prijzen in restaurants zijn hier namelijk erg prettig: 2,90 euro voor een bord pasta. Ook de supermarkten hanteren vriendelijke prijzen.

Ik vind ’t erg leuk om nieuwe culturen te leren kennen. Het is interessant om te zien waarin culturen totaal verschillen of gelijk zijn. Ik heb inmiddels vrienden uit ieder land behalve IJsland.

Het is hier allemaal goed georganiseerd, maar soms nog wat ouderwets, met veel schrijven op een schoolbord en overheadprojector. Vakken voor industrial engineering worden voor twintig procent in het Engels en tachtig procent in het Duits gegeven. Er zijn studenten die alles in het Engels doen, maar de Duitse vakken zijn voor mij goed te volgen en vaak mag je tentamens ook in het Engels beantwoorden. Bovendien wordt er ook vaak Engels materiaal verschaft.

Duitsland staat bekend als land met veel regels en structuur. Je krijgt hier iedere dag mee te maken en dat vind ik lastig. Zo kreeg ik een preek omdat ik een Mars at in de bibliotheek: “Je mag niet eten, heb je de reglementen niet gelezen?” - en ik kreeg een folder in mijn handen gedrukt. Ook moet je een kaart neerleggen als je gaat lunchen en je je plek wilt behouden, al zou volgens mij niemand je spullen wegleggen.