Als je op stage naar het buitenland gaat, is het altijd maar afwachten hoe je terecht zal komen. Zo had ik van tevoren niet gedacht dat ik in een huis met acht andere Nederlandse studenten zou komen te wonen. En ook al dacht ik de VS redelijk goed te kennen, ik blijf me toch verbazen hier. Bijvoorbeeld over de politiek, die steeds gekker wordt, maar ook over hoe vaak racisme hier nog voorkomt en hoe dat opgelost wordt met politieke correctheid.

In het dagelijks leven loop ik stage bij Harvard. Het lab waar ik bij zit, doet onderzoek naar het behandelen van ziektes met cellulaire en moleculaire therapieën en richt zich daarbij ook op het gebruik van biomaterialen. Dat onderzoek gebeurt op heel hoog niveau, wat het heel interessant maakt, maar ook best lastig. Zelf probeer ik de invloed van de omgeving van cellen op de eiwitproductie te modelleren, wat lastiger blijkt dan ik had gehoopt.

Als ik me niet verdiep in cellen, probeer ik zoveel mogelijk van Boston en de VS te zien. Uitgaan in Boston is eigenlijk net als in Eindhoven, de clubs gaan om 2 uur al dicht. Het verschil is dat je hier niet naar ‘De Hoek’ kan; bijna nergens is eten te vinden ’s nachts.

Buiten Boston valt er natuurlijk ook veel te reizen. New York, Washington DC en de White Mountains; er is genoeg te doen in de omgeving. En als je verder weg wil kan dat ook, zo kom ik net terug van een road trip naar Miami, waar het nachtleven totaal niet te vergelijken valt met Eindhoven…