Student
12/12/2016

Verbouwing villa SSRE bijna van start

SSRE hoopt half mei te verhuizen naar haar nieuwe onderkomen aan de Vestdijk. De studentengezelligheidsvereniging verwacht deze week de definitieve goedkeuring van de TU/e voor de verbouwing van de monumentale villa. Achter het pand komt bovendien een nieuwe aanbouw van 155 vierkante meter, waarin sociëteit Eunaia wordt ondergebracht.

door Monique van de Ven

Na het tekenen van de laatste aankoopdocumenten hief SSRE op 6 oktober 2015 trots het glas: de vereniging was officieel eigenaar van het voormalig kantoorpand aan Vestdijk 22. De start van de verbouwing laat, ruim een jaar later, echter nog altijd op zich wachten.

Huisvestingscommissaris Valery Visser wijst onder meer op “een aantal bouwtechnische obstakels”, zoals de monumentale status van het pand die maakte dat de gemeente en monumentencommissie hun tijd namen voor het controleren en goedkeuren van SSRE’s plannen.

Ook het verkrijgen van de omgevingsvergunning, waarin allerhande afspraken omtrent het gebruik van het pand zijn vastgelegd, duurde volgens Visser langer dan verwacht. “Gelukkig heeft niemand bezwaar gemaakt (in tegenstelling tot bij collega-vereniging Demos, red.) en hebben we ook geen beperkingen of extra eisen opgelegd gekregen.”

Architect Pepijn Bakker, alumnus van de TU/e-faculteit Bouwkunde en reünist van SSRE, tekende voor het ontwerp van de verbouwing. Visser: “Hij kent SSRE goed en weet precies wat je als vereniging nodig hebt, ook rekening houdend met typerende gebruiken. Veel andere architecten hadden daar misschien moeilijk mee uit de voeten gekund.”

Meest opvallende element in het ontwerp is de nieuwe aanbouw achter de villa, goed voor 155 vierkante meter, waarvoor de kleine huidige aanbouw wordt gesloopt. Hierin komt de feestzaal van sociëteit Eunaia, met een grote U-vormige bar. Ook het ondervangen van elke vorm van geluidsoverlast voor de omgeving was bij het ontwerpen een nadrukkelijk punt van aandacht. Visser: “We zitten straks in de binnenstad - dat is een heel andere omgeving dan de Bunker waar we veel minder snel voor geluidsoverlast zorgen.”

Rechts van Vestdijk 22 zit een winkel; het pand aan de linkerkant werd een paar maanden terug verkocht aan een projectontwikkelaar die het wil opsplitsen in meerdere studio’s. Met de buren wordt volgens Visser niet alleen bouwkundig rekening gehouden (met soos-muren van een halve meter dik en allerlei andere akoestische maatregelen); de vereniging stelde ook nieuwe reglementen op. Tijdens verenigingsavonden en feesten worden bovendien extra mensen ingezet om toezicht te houden, onder meer op het volgens haar strikte “stiltebeleid” bij de voor- en achterdeur.

Handen uit de mouwen

Nu de laatste bestuurlijke handtekeningen bijna zijn gezet, hoopt Visser dat de verbouwing snel van start kan gaan. “Dit hangt af van de planning van de aannemer, die weer te maken heeft met de levertijden van materialen en dergelijke.” Ook leden (de vereniging telt er momenteel circa driehonderdvijftig) wordt gevraagd de komende maanden waar mogelijk de handen uit de mouwen te steken, onder meer bij de inrichting.

De aanschaf, verbouwing en inrichting van Vestdijk 22 kosten opgeteld zeker anderhalf miljoen euro, becijfert de huisvestingscommissaris. De TU/e is hierin, net als voor collega-verenigingen E.S.C en Demos, SSRE’s voornaamste partner: de universiteit is voor 49 procent aandeelhouder, de vereniging voor 51 procent. “Op die manier kunnen we kleine besluiten als vereniging gewoon zelf nemen; bij grote besluiten, zoals over leningen die we aangaan, heeft de TU/e inspraak.”

Verder kreeg de vereniging volgens Visser de nodige financiële steun van haar leden en reünisten, onder meer bijeengebracht via een crowdfundingcampagne, een veilingavond afgelopen voorjaar en een benefietavond eind november.

Het streven van SSRE is om half mei te verhuizen, dit ook met de jaarlijkse Na Examen Dagen begin juni in het achterhoofd: “Voor ons een van de belangrijkste momenten van het jaar”. De vereniging is er ook aan tóe, merkt Visser: “We krijgen veel vragen van leden: ‘Wanneer ís de verhuizing nou?’. Heel logisch ook, de vertraging was voor ons ook onverwacht. Maar we hebben er vooral heel veel zin in”. Lachend: “We zijn wel zo’n beetje klaar met de Bunker”.