Wiskundenuldejaars Naomi Han is al twee keer omhoog geklommen op de klimmuur die studenten al voor haar geboorte gemetseld hebben, dat was in 1984. Eén keer kwam ze net een beetje te kort om het doel -de betonnen bovenrand- aan te raken. “Het is dodelijk voor je handen, maar verder wel heel leuk”, zegt ze. “Het is echt anders dan in een binnenhal.”

Op het hockeyveld zit Stijn Bunk -hij gaat Biomedische technologie studeren- relaxed op een skippybal, hoewel het de bedoeling is dat hij het doel vrijhoudt van pucks. De bal hoort echter niet bij zíjn spelregels en Don Quishoot komt hem al weer afpakken voor een partij skippyhockey op het veld ernaast. Na de derde score van de tegenpartij geeft het groepje van Stijn het op en lopen ze naar een volgend onderdeel. Stempeltje verdiend.

Het is de bedoeling dat de groepjes een stempelkaart vol krijgen met driemaal drie sportactiviteiten. De rest moeten ze in de stad, bij het kanaal waar de botenloods van Thêta is, of in de Bunker halen. In de stad krijgen de drie studentengezelligheidsverenigingen (SSRE, Demos en E.S.C.), het Philipsmuseum, het Catharinaplein, de Effenaar en de Piazza een bezoekje.

Daar gaan de W-groepjes 6 en 9 pas in de middag naartoe. Eerst klimmen ze nog even met z’n allen in het klimrek van het Studentensportcentrum. Ze hangen er met hun 21'en in. “Gezellig om dingen samen te doen. Maar we doen ook dingen apart hoor.” Intropapa Sef Achten geeft een voorbeeld: “Gisteren hebben we de penningmeester van de introcommissie van Simon Stevin vastgetaped aan een lantaarnpaal bij de rotonde op de campus. Daar kregen we punten voor bij onze Crazy 12.”

Dat studievereniging Simon Stevin geen Crazy 88 doet, zoals het hoort, maar zich beperkt tot 12 in verband met het naderende twaalfde lustrum, wil Gijs Derks graag "geniaal!" noemen. Heel graag, want daar krijgt hij punten voor.