Andrés prijst zich gelukkig: zijn eigen familie en vrienden in het kleine Zuid-Amerikaanse land zijn veilig. Meer dan 400 mensen kwamen om het leven door de aardbeving, ruim 25.000 mensen raakten gewond - en die cijfers lopen nog altijd op. “Families van sommige vrienden zijn wél getroffen. Ik heb zoveel mogelijk contact met hen om te horen hoe de situatie daar is.”

De eerstejaars masterstudent Innovation Management is geboren en getogen in Quito, de hoofdstad van Ecuador - een betrekkelijk veilige 173 kilometer verwijderd van het epicentrum van de aardbeving met een kracht van 7,8 op de schaal van Richter. “Maar zelfs op die afstand hebben mijn familie en vrienden de beving kunnen voelen en was er schade - maar dat is níets vergeleken met wat dichterbij gelegen dorpen en steden is overkomen. Verschrikkelijk om te zien hoe complete steden zijn verwoest.”

Een paar dagen na de beving worden nog altijd mensen gered uit de puinhopen die de beving heeft nagelaten. Maar de hoop op méér overlevenden wordt met het uur kleiner, beseft Andrés. Bovenal doen organisaties als het Rode Kruis en Unicef er volgens hem alles aan om overlevenden van de broodnodige basics te voorzien: water, medicijnen, eten en medicijnen tegen ziektes, zoals middelen tegen muggen die het zikavirus verspreiden.

De 28-jarige Ecuadoriaan is sinds afgelopen augustus in Nederland. Vanuit Eindhoven, ruim negenduizend kilometer verwijderd van zijn geboorteland, kan hij naar eigen zeggen niet direct van betekenis zijn. “Wel kan ik proberen mensen om me heen bewust te maken van wat ze wél kunnen doen. Er zijn bijvoorbeeld allerlei kanalen, ondersteund door het Ecuadoriaanse Rode Kruis, via welke medestudenten hier zouden kunnen bijdragen. Echt álle kleine beetjes helpen om mensen daar hun levens weer te kunnen laten opbouwen.”