Dat drone racing geen kwestie is van simpel een stukje vliegen, blijkt zaterdagmiddag al snel. Van de zes drones die de deelnemers aan de workshop tot hun beschikking hebben, is er op het hockeyveld bij het Studentensportcentrum één überhaupt niet te bewegen om het luchtruim te kiezen. Het besturingsmechanisme overcompenseert, waardoor de drone oncontroleerbaar wiebelt en uiteindelijk neerstort.

FPV-racing (first person view racing) is een race van zogenoemde multicopters, uitgerust met een miniatuurcamera. De bestuurder kijkt, via een monitor of videobril, mee vanuit de drone en loodst deze zo snel en behendig mogelijk over het parcours, uitgerust met verschillende uitdagende elementen. 

Crashen schijnt onlosmakelijk bij deze tak van sport te horen. Het neerstorten van een drone levert zelfs gejuich op. Toch is de veiligheid van omstanders bij een wedstrijd de eerste prioriteit van de organisatoren. “Risico heb je altijd. Daarom werken we ook met officiële reglementen, die onder meer voorzien in de minimale afstand die er moet zijn tussen het publiek en het racetraject”, legt Gerard de Vries, Chief Technology Officer van Formula FPV, uit. De Vries regelt de organisatie van evenementen binnen de drone-racingcommunity; op 24 april doet hij dat ook voor het Dream & Dare Festival van de zestigjarige universiteit.

De Vries: “Daarnaast ontwerp ik de baan zo dat de drones zich maar kort bij het hek bevinden. Vlaggen dienen daarbij als markeerpunten, want boven een grasveld heb je als deelnemer verder geen herkenningspunten.” Het TU/e-parcours op de Groene Loper wordt straks omringd door een hekwerk van twee meter hoog.

Voor de toeschouwer is er straks voldoende te zien, zo blijkt ook zaterdag tijdens de workshop. De drones draaien gecontroleerd om al hun assen en vliegen kortstondig ondersteboven. De aanwezige professionals showen graag de acrobatische mogelijkheden van hun apparaten. Het gezoem dat de drones daarbij produceren, geeft aan hoe krachtig ze kunnen zijn en hoeveel ervaring het vraagt om er foutloos mee te manoeuvreren.

Het is een hobby waarin je ook stevig kunt investeren. Gespecialiseerde onderdelen zijn prijzig en het goed afstellen ervan is gecompliceerd, zeker na een crash. “Kleine verschillen in instellingen zijn al direct goed merkbaar”, vertelt Wouter van de Stoel, derdejaars student Software Science. Hij is binnen team Blue Jay verantwoordelijk voor de autonomie van de drone. “Door een verkeerde instelling stijgt je drone bijvoorbeeld niet op zoals jij dat wilt.” De gecrashte drone waarvan eerder sprake was, blijft zaterdag dan ook aan de grond.