Een slordige 72.000 bierflesjes moeten er maandagmiddag en dinsdag gevuld worden met water, om te zorgen dat de torens waartussen de brugboog straks wordt ingeklemd, genoeg gewicht hebben. Oftewel: 3.000 kratten à 24 flesjes, die elk zo’n 20 seconden worden ondergedompeld in grote waterbakken. “Een beetje ondankbaar werk”, erkent Gerben Bouthoorn, afstudeerder bij Building Technology en één van de kartrekkers van het project - maar zoals elk bouwwerk staat of valt ook deze TU/e-brug met een degelijke basis.

Maandagochtend om kwart voor zes waren de eerste commissieleden present om het tijdelijke bouwterrein aan de Dommel in te richten. Maandagmiddag ligt die klus mooi op schema en wordt vooral reikhalzend uitgekeken naar de eerste levering van bierbrouwer Bavaria, die ongeveer de helft van de benodigde 12.500 bierkratten komt brengen. Van daaruit worden de kratten per heftruck over het terrein verdeeld: “Dat worden heel wat ritjes”.

Dinsdag wordt de eerste toren gebouwd en een deel van de tweede toren, zo is de planning. De tweede toren wordt over een paar dagen met een vijzel tegen de rest van de constructie aan geduwd, pas daarna wordt deze afgebouwd. Als het complete bouwwerk staat (naar verwachting vrijdag in de loop van de middag), worden de steigers onder de constructie weggehaald en moet de brug op eigen kracht blijven staan.

Bouthoorn zegt met een mix van vertrouwen en gezonde zenuwen de bouwweek in te gaan. Vooral de slechte weersvooruitzichten, met name op zaterdag, stemmen de student wat onrustig, bekent hij. “In principe zijn we niet afhankelijk van weer of wind, tenzij het gaat stormen - dan kan het gevaarlijk worden om bovenin te werken. Sowieso is de brug maar drie kratjes oftewel één meter twintig breed. Als de boog windkracht tien te verduren zou krijgen, wordt het toch spannend.”

Bij de bouw zijn gedurende de week een kleine tachtig vrijwilligers betrokken, overwegend studenten en enkele enthousiaste alumni van de faculteit Bouwkunde. De meesten van hen helpen, verplicht uitgerust met helm en veiligheidsschoenen, twee tot vier dagdelen mee.

Vleermuis

De bouwers zijn dagelijks tot vijf uur, half zes ’s middags in touw. ’s Nachts doorwerken is er niet bij, onder meer vanwege de beschermde vleermuissoort die huist onder de naastgelegen fietsbrug over de Dommel. Wel draaien steeds twee leden van de zeventienkoppige commissie nachtdienst om het bouwterrein te bewaken. “Er staan hier toch de nodige spullen waarop we een oogje willen houden.”

Zaterdagmiddag vanaf drie uur, op de tweede dag van het Dream & Dare Festival van de TU/e, moet 's werelds eerste bierkrattenbrug over water worden geopend. De commissie had hiervoor Eindhovens wethouder Bianca van Kaathoven gestrikt, maar die liet vorige week onverwachts weten per direct haar functie neer te leggen. Bouthoorn: “We zitten dus nog een beetje met de handen in het haar qua opening.”

Delftse studenten, sinds jaar en dag dé concurrenten in de vaderlandse bierkrattenbrugbouwerij, zijn zaterdag present om het Eindhovense bouwwerk na te meten en het record al dan niet goed te keuren, “dat is een beetje traditie, om er zeker van te zijn dat we geen vals meetlint of zo hebben gebruikt”, grinnikt Bouthoorn. Studenten van beide TU's zetten vervolgens, samen met iemand van het College van Bestuur van de TU/e, hun handtekeningen onder een zelfgemaakt certificaat.

Een ‘Guinness-status’ krijgt het record niet; enerzijds een te kostbare gelegenheid (“voor het ‘kleinste’ pakket betaal je al elfduizend euro”), anderzijds is de brug volgens Bouthoorn als Guinness-record wellicht ook niet zo interessant, “omdat we eigenlijk alleen in een paar Europese landen bierkratten gebruiken. In de rest van de wereld kennen ze dat helemaal niet”. Het Guinness Book of Records telt wel een pyramide van bierkratjes, maar van de constructietechnische uitdaging daarvan is Bouthoorn weinig onder de indruk: “Dat is vooral een kwestie van veel kratjes vinden - da’s niet zo moeilijk”.

De bouw van de Eindhovense bierkrattenbrug is de hele week te volgen via een livestream op de site, verder maakt een GoPro-camera aan de andere kant van het terrein elke vijftien seconden een foto waaruit dagelijks een timelapse van het proces wordt gemaakt.