Het is een geweldig mooi land van extremen en er is genoeg te verkennen. Begin december ga ik een aantal dagen naar Lapland, het uiterste noorden van Zweden, om de kou op te zoeken, op een sneeuwscooter te stappen en om mee te rijden op een husky-slee.

De winter komt hier al dichterbij en dat is vooral te merken aan het aantal uren zonlicht per dag. Momenteel gaat de zon om 18.00 uur onder, maar in december zal de zon om 15.00 uur al onder zijn. Daar moet ik denk ik wel aan wennen.

Waar ik nooit aan zal wennen, is de gewoonte van de Zweden om overal te ‘queuen’, oftewel in een wachtrij staan. Zo is het niet raar om een hele nacht in de rij te staan om tickets voor een kravall te kopen. Bij een kravall is het de bedoeling dat iedereen een overall draagt, die voor iedere opleiding verschilt, waardoor je iedereen gemakkelijk kunt herkennen.

Wat me vooral opvalt, is dat mensen hier meer geduld hebben dan Nederlanders en dat ze zich niet zo snel ergens druk om maken. Daar kunnen wij nog wat van leren. Ik blijf nog maar een aantal maanden in Linköping, waarin ik mij zeker goed kan vermaken!