The Elephants organiseerden voor de gelegenheid een gezamenlijke busreis naar Middelburg. Het is dan ook een zogenoemde 'zespuntenwedstrijd':  Oemoemenoe staat, samen met The Elephants en twee andere ploegen, bovenaan de ranglijst met slechts drie verliespunten. Harm Campmans, normaal gesproken fullback, maar wegens een blessure onze persoonlijke vraagbaak van vandaag, legt uit dat de meegereisde aanhang het nodige geheime wapen is in de psychologische oorlogsvoering. De tegenstander staat hier immers om bekend.

The Elephants geven álles voor hun sport. Ze trainen tweemaal per week en een donderdagmiddagborrel valt niet te verantwoorden als je zondag speelt. “Als jij steken laat vallen, moeten anderen drie keer zo hard werken om dat weer te recht te zetten”, aldus wiskundestudent Campmans. Tijdens de heenreis zit de selectie apart van de supporters, zodat de rugbyers zich kunnen focussen op de wedstrijd en de rollen kunnen doorspreken met trainer Hesam Fahimi.

Aangekomen in Middelburg trekken de spelers zich terug in de kleedkamer voor een laatste bespreking. Aan de zijlijn worden de taken verdeeld aan de “jonge honden” die bij dode spelsituaties de spelers moeten bijstaan. Ook het olifantenpak inclusief trompet mag natuurlijk niet ontbreken. Na een warming-up van een half uur is het tijd voor de kick-off. Beide teams nemen hun posities in en The Elephants mogen als eersten de bal naar voren trappen. Vanaf het eerste fluitsignaal is het oorlog.

In een boeiende openingsfase hebben The Elephants moeite de bal vast te houden en is Oemoemenoe licht de bovenliggende partij. De rol van de aanhang is meteen duidelijk: tijdens een worsteling van tien spelers is het niet altijd duidelijk dat de bal veroverd is door de tegenstander, vanaf de zijlijn wordt daarin gecoacht.

Beide kanten missen penalties en zo wordt er gerust bij 0-0, wat volgens de Zeeuwse lijnrechter een unicum is. Oemoemenoe komt nog feller de kleedkamer uit. De tegenpartij uit Middelburg zoekt de grenzen op van het toelaatbare en dat levert een zware strijd op.

Na een imposant begin van de thuisploeg keren de Eindhovense studenten in de tweede helft het tij, wat resulteert in een penalty recht voor het doel. Tot ongeloof van de supportersclub en de reservespelers, bij wie de spanning regelmatig hoog oploopt, laten The Elephants de opgelegde kans liggen. Niet veel later verliest Eindhoven de bal op de helft van de tegenstander en ligt het veld helemaal open, waardoor Oemoemenoe een try scoort: 5-0. De conversie, een vrije trap die twee extra punten kan opleveren, wordt gemist.

In de laatste tien minuten zijn The Elephants de baas. Samen met hun aanhang zetten de rugbyers alles op alles om de stand gelijk te trekken, maar komen ze in de scrum vijf meter tekort. De scheids fluit af, de erehaag wordt gevormd en de fans worden bedankt.

In de nabespreking wordt pas duidelijk hoe bijzonder de prestatie van de Eindhovenaren is. Het team miste vandaag vijf vaste waardes, onder wie captain Sjef van Loo, en heeft veel meer moeten doorwisselen dan de bedoeling was. De vernieuwingen, doorgevoerd op training, zijn veelbelovend en één ding is zeker: "Thuis pakken we ze!". Deze rematch is overigens pas op 28 februari 2016. 

Ondanks het verlies is de busreis terug een stuk korter en gezelliger dan heen. Het liederenboek wordt erbij gepakt en niet veel mensen behouden hun stem. Teamspirit kun je The Elephants in ieder geval niet ontzeggen. Op naar de volgende wedstrijd, op 22 november in Eindhoven tegen SRC Thor van de TU Delft.