Ik verbaas me telkens weer over de vriendelijkheid van de mensen: ik kan niet even snel boodschappen doen, want voor ik het weet heb ik een heel gesprek met de man achter de kassa over van alles en nog wat. De bus uitstappen zonder dankjewel te zeggen tegen de buschauffeur kan ook echt niet.

Maar niet alleen de mensen maken het fijn om in Edinburgh te wonen, de stad zelf heeft achter ieder steegje weer een prachtig oud gebouw of kleine bruine kroeg en er is zoveel te doen dat vier maanden bij lange na niet genoeg zijn.

Bovendien is er buiten Edinburgh van alles te zien. Als je het aandurft om aan de linkerkant van de weg te rijden, ben je met een gehuurde auto zo middenin de Highlands, op het prachtige Isle of Skye of wandel je tussen ruïnes van oude kloosters en kastelen in de Borders.

Natuurlijk moet er ook gestudeerd worden, net als Charles Darwin en Alexander Graham Bell hier ooit deden. Al kun je hier ook beroemd worden met een boek dat je geschreven hebt in één van de leuke cafeetjes (J.K. Rowling). Toch is het ook hier niet altijd koek en ei. Halverwege het semester moest ik mijn appartement verlaten omdat we bed bugs hadden. Na een week in een hostel gewoond te hebben konden we terug, maar de bed bugs waren er nog steeds. Gelukkig maak je in het buitenland ook snel goede vrienden bij wie ik kon aankloppen voor hulp en vond ik snel een prachtig nieuw appartement. Al met al zeker een ervaring om niet te vergeten!