Student
02/11/2015

Beeldbuis-bashen met beleid

De beste stuurlui staan aan wal - ook deze maandagmiddag nabij de Dommel. Met de nodige decibellen en woeste armgebaren moedigen omstanders de groepjes eerstejaars Electrical Engineering aan die hun tentamen-ergernissen mogen botvieren op logge tv’s van voor het flatscreentijdperk.

door Monique van de Ven

Thor-bestuurders Tom Janssen en Elwin Hameleers lijken er haast een beetje nostalgisch onder. Een klein jaar is hun vereniging, net als de rest van de faculteit, nu gehuisvest in het nieuwe Flux - maar vandaag zijn ze even terug op het oude nest, op het plakje gras tussen Potentiaal en de spaceboxen. Hameleers hoopt straks nog even vlug binnen te gluren in Potentiaal, dat momenteel wordt verbouwd tot woontoren: “Ik zag dat de dienstingang openstaat”.

Hier, pal naast het bouwterrein, kunnen de electrical engineers to be vrijelijk hun gang gaan. Dat bleek bij - het haast nog van nieuwigheid glimmende - Flux toch wat ingewikkelder, evenals het afvoeren van de leftovers van de traditionele ‘TV-deco’ later deze middag. “Nog even zien waar we alles gaan laten."
Ook kon de studievereniging in haar nieuwe onderkomen niet, zoals voorheen, eindeloos de lijvige, lompe televisies opslaan die ze voor het jaarlijkse destructieve feestje nodig heeft. De activiteitencommissie wist echter een tijdelijk lokaaltje in het Paviljoen te ritselen waar het de afgelopen tijd beeldbuizen hamsterde, “afkomstig van Marktplaats en Thor-leden”.

En zo worden maandagmiddag traditiegetrouw een kleine twintig televisies tot moes geslagen met hamers, fietskettingen en al wat er verder aan gereedschap voorhanden is. De missie: zoveel mogelijk kilo's aan compacte rommel overhouden en deze door een gat van zeven bij zeven centimeter zien te proppen. Veiligheidsbrillen en handschoenen zijn dit jaar voor het eerst verplichte accessoires. Want, zo bekent Janssen: “We mogen het eigenlijk afkloppen dat het nog nooit is misgegaan”.

De commissaris Walhalla van Thor ziet, onderwijl babbelend, nauw toe op een eerlijk en correct wedstrijdverloop. Want de nietsvermoedende passant zou het misschien niet zeggen, maar hier wordt gebasht met beleid. Zo moeten de beeldschermen en beeldbuizen van de tv’s de drie-en-een-halve minuten durende sloperij heelhuids doorstaan; alleen de kunststof behuizing, elektronica, speakers en dergelijke mogen kapot tot op het bot.

“Hoorde je die plof?”, zo grijpt Janssen in nadat de televisie van een groep in net iets téveel stukken uit elkaar klettert. “Die was niet goed geprepareerd.” Zo wordt vooraf onder meer lucht in de kasten gelaten, dit om het vacuüm te doorbreken en implosies in tv's tijdens de jaarlijkse slooppartij te voorkomen.

Eerstejaars Stijn van Himste gooit maandagmiddag zijn hele ziel en zaligheid in de wedstrijd. Met een gigantische kijkkast op één schouder rent hij eerst het verplichte rondje om twee bomen, om hem daarna onder luid gejoel op het zeil te smijten.

Zijn fanatisme lijkt te getuigen van een wel héél belabberd tentamen Calculus maandagochtend. “Het ging inderdaad niet heel goed”, beaamt hij terwijl hij hardop zijn puntentotaal becijfert. “Ik heb er wel aan gewerkt hoor”, verzekert de student. Om eraan toe te voegen dat hij gewoon graag zijn compassie toont met de vele anderen die het tentamen waarschijnlijk óók moeten gaan herkansen.

Gefrustreerd over zijn tentamenverloop lijkt hij trouwens allerminst, maar de vernietigende activiteit gaat er deze middag desondanks goed in bij Van Himste. “Ik ben thuis ook graag met mijn handen bezig, dingen uit elkaar houden, onderhoudsklusjes, dat werk. Slopen is leuk.”

Groep 11 streek uiteindelijk met de hoogste eer; de leden wisten 5,9 kilo aan klein geslagen afval door het gat te proppen.