In het buitenbad van ‘De IJzeren Man’, op een steenworp afstand van de TU/e-campus, kon je ze beiden in één blik vangen: de getrainde, breedgeschouderde torso’s in hun strakke pakjes en broekjes, die met speels gemak door het water klieven. Die tientallen centimeters uit het water kunnen rijzen om de bal daarna verwoestend op het doel af te vuren. Of de tegenstander het scoren beletten, door hem of haar met brute kracht onder de waterspiegel te trekken. En in een badje ernaast de ongetrainde varianten, volledig onbekend met de sport, maar nieuwsgierig geraakt door een uitnodiging van watersport-studentenvereniging Nayade.

Nayade bedacht dit jaar namelijk om naast het bestaande toernooi voor gevorderden, ook de leken eens te verleiden tot een potje polo in het water. Voor hen was een speciale dummiepoule gereserveerd, zodat de groentjes niet op voorhand al zouden verzuipen.

Slechts vier gezelschappen gingen op de uitnodiging in. Ismay Cohen van Nayade wist wel waar dat aan lag: “De tentamenweek hè. Die gaat voor veel studenten nu even voor. Jammer voor ons, maar het is niet anders.” Wél van de partij waren twee rugbyteams, een groep bewoners van studentenhuis Lambeek en een internationaal team dat al eens eerder met elkaar gepolood had.

In huis-tuin-en-keukenstijl gingen de teams een onderlinge competitie aan. Al snel maakten ze kennis met de harde waterpolo-wetten: wie geen goede conditie heeft, zit na vijf minuten al steendood. Jezelf uit het water stuwen en in gooipositie brengen, zal je nooit in één dag leren. Anders dan bij voetbal of hockey is keepen bij waterpolo een ware kwelling omdat je de hele wedstrijd aan het watertrappelen bent. Als verzopen katjes kwamen de polo-groentjes telkens na twee keer vijf minuten het water weer uit.

Deelnemer Tom Louwers van gelegenheidsteam Water(po)Loo Warriors miste ook wat conditie, maar had zich op een ander vlak wel goed voorbereid: “Je moet altijd twee zwembroeken aantrekken. Die van mij zakte al twee keer af toen ik het water in dook. En je hebt ook tegenstanders die je broek uittrekken als ze daarmee een doelpunt kunnen voorkomen. In die gevallen is het handig als je er nog een onder aan hebt.” Volgens Sabrina Peters van Nayade zijn mannen hoe dan ook in het voordeel bij het waterpolo. “Ze laten zich nu eenmaal veel lastiger vastpakken dan vrouwen.”

De Warriors van Tom Louwers en de zijnen vermaakten zich opperbest in de dummiepoule. Ze doken met vikinghelm op het water in, dronken halve liters bier in de rust, betraden het water met een ‘bommetje’ en wilden de wedstrijden met een rugbybal spelen. Dát was de organisatie wat teveel van het lollige.

De dummiepoule werd uiteindelijk gewonnen door team-Wulfpack - het exotische gezelschap studenten dat dus niet helemaal waterpolo-groen bleek. Niemand die zich daar druk om maakte. De primeur werd zowel door deelnemers als organisatie als geslaagd beschouwd. Als het Nayade-weekend volgend jaar niet samenvalt met de tentamens, moet een hogere opkomst dan de 24 gevorderdenteams en 4 dummieteams zeker mogelijk zijn, is de verwachting.