Foto | Bart van Overbeeke

Kleine torens ijskathedraal in aanbouw, grote toren vertraagd

Het Finse weer lijkt, net als vorig jaar, de spannendste factor te worden voor het TU/e-team dat er werkt aan een enorme basiliek van ijs. Momenteel is het koud in Juuka, met temperaturen tussen -15 en -25. Maar beter (voor de bouwers sléchter) weer dreigt, dus de studenten werken dag en nacht door om de ijskathedraal voor die tijd zover mogelijk in ijs op te trekken.

Vijf torens moet de ‘Sagrada Familia in ice’ straks tellen - de grootste dertig meter hoog. Maar wie via bijvoorbeeld Flickr of de webcam meekijkt met de bouwers, ziet vandaag alleen nog vier halve kleine torens op de bouwplaats staan. “We hebben de grote koepel proberen op te blazen, maar dat bleek tegen te vallen. Door een windvlaag schoten een paar ankers los, waardoor we nu eerst wat bevestigingspunten moeten repareren”, vertelt Bouwkundestudent Teun Verberne van het team.

Verberne noemt het “jammer” dat het team nog niet aan de slag kan met de grote toren van de ijsbasiliek. De studenten richten zich -onder leiding van bouwkundedocent Arno Pronk- nu eerst op de vier kleinere torens: twee van 18, twee van 21 meter hoog. De gele plastic mallen zijn halverwege nog dichtgeknoopt, “als een soort paardenstaarten”, vertelt Verberne. De bouwers zijn nu bezig de onderkant van deze mallen nat te spuiten en zo de onderste laag ijs te vormen. Pas als deze vier kleine torens goed in de fundering staan, worden de mallen verder opgeblazen.

De bouwers spuiten in dunne laagjes water -met daarin tien procent houtvezels ter versterking- en sneeuw op de mallen. Het is volgens Verberne nog volop zoeken naar de beste tactiek en bijvoorbeeld de optimale afstand voor het werken met de ‘sneeuwlans’ die de bouwers tot hun beschikking hebben. Deze grote spuit vernevelt water, dat in de koude lucht direct bevriest.

Als de ijstorens eenmaal staan, kunnen ze volgens Verberne best tegen een ‘temperatuurtechnisch’ stootje. “Bij min vijf moeten ze sowieso kunnen blijven staan. Je kunt bij die temperaturen alleen niet meer zo goed sneeuw maken en water spuiten; het bevriest gewoon niet meer zo snel. Daarom werken we nu dag en nacht door.”

Het eerste deel van de ploeg arriveerde 28 december in Juuka. Op dit moment zijn er ruim veertig bouwers in touw, volgende week komen er nog zo’n twintig bij. Verberne is goed te spreken over de sfeer, accommodatie en de hulp die het team krijgt vanuit de omgeving - alleen aan nachtrust ontbreekt het enigszins. Lachend: “Ik hoop dat de anderen méér slapen”.

Hij kan het, eenmaal bezig in Finland, ook gewoon moeilijk loslaten, bekent de student: “Je bent een jaar bezig geweest met de voorbereidingen; dan wil je ook gewoon dat het goed gaat en erbij blijven om het project aan te sturen”.

Verberne vreest, ondanks de verwachte hogere temperaturen, niet voor de geplande opening van de ijsbasiliek op 24 januari, “dat lijkt me wel haalbaar”. Maar, zo erkent hij, de bouw van de grote toren is “nog wel een dingetje. En het middenschip is natuurlijk ook redelijk experimenteel”, aldus de student, wijzend op middenkolom, die moet ontstaan uit een bevroren touwenstructuur. De opstelling bewees zich vooralsnog alleen in theorie; de Finse praktijk zal moeten uitwijzen of ze ook écht werkt.

Klik hier voor een filmpje van de bouw.

Deel dit artikel