De nazomer bleef nog lang aan. Dat gaf mij de mogelijkheid om de omgeving te verkennen met vele bergwandelingen. Van een weide naast de hoogstgelegen wijngaard tot de grootste gletsjer van Europa. Vanuit de vele bergtoppen heb je een prachtig uitzicht over de alpenweiden en de vallei. Onderweg kon ik bij de mooie berghutten terecht voor een authentiek stukje kaas en worst.

Naast skispringen, slalom en langlaufen houden de Zwitsers ook enorm van ijshockey. Het kleine dorpje heeft een eigen stadium gebouwd. Begin december speelde ze in de cup tegen landskampioen Zürich. Een historisch moment, er waren dan ook meer toeschouwers dan inwoners.

Op de wekelijkse boerenmarkt werd er samen met andere stagiaires veel pittige kaas en lokale wijn genuttigd. Ook bij de volleybalvereniging werd er vaak gevierd op het goede leven. Verhongeren zul je hier zeker niet, de Zwitsers kennen ook gewoon stamppot, pannenkoeken, appelmoes en stroop.

Nu ik dit verhaal schrijf, valt de eerste sneeuw in het dal. Het is eind december, de mooiste tijd van het jaar en… mijn familie komt op bezoek! De kerstboom staat in mijn appartement en de tafel is gedekt. Overdag zullen we samen een sneeuwwandeling maken en s ’middags zal een glühwein op de kerstmarkt niet ontbreken. Het nieuwe jaar zal ik met mijn volleybalvrienden onder het genot van een kaasfondue in een berghut op de gletsjer vieren.

Ik blijf hier dan nog even genieten, het wintersportseizoen is namelijk net aangebroken.

Gelukkig nieuwjaar en tot snel Eindhoven!