Steeds meer studenten hebben volgens het ISO last van stress: ze mogen niet te lang over hun opleiding doen en worden ook nog eens geacht allerlei nevenactiviteiten te ontplooien omdat ze anders nooit aan een baan komen. Studenten zouden meer ontspannen zijn als het onderwijs wat flexibeler wordt. Idealiter zouden ze “meer invloed moeten kunnen uitoefenen op hun eigen studiepad”, schrijft het ISO in een rapport.
 
Wat houdt dat in?
“Dat betekent wat ons betreft dat studenten hun opleidingen kunnen aanpassen aan hun eigen behoefte”, legt ISO-bestuurslid Rosanne Broekhuizen uit. “Als je dingen op een andere manier wil doen, moet dat mogelijk zijn. We merken nu dat studenten belemmerd worden omdat ze de gebaande paden moeten betreden. Dat levert stress op, omdat het moeilijk is om én snel te studeren én nog allerlei dingen naast je studie te doen.”
 
Zijn er niet ook studenten die juist in de stress schieten van flexibel onderwijs?
“Er zijn inderdaad studenten die meer baat hebben bij structuur en sturing. Die hoeven natuurlijk niet hun eigen studiepad te bepalen. Bovendien zijn er twee vormen van
flexibilisering. Het betekent niet alleen dat je je eigen studiepad kiest, maar ook dat je binnen één vak op verschillende manieren moet kunnen leren. Bijvoorbeeld met behulp van games of andere digitale leermiddelen.”
 
Jullie willen studenten meer verantwoordelijkheid geven. Betekent dit ook dat het bindend studieadvies moet verdwijnen?
“Dat niet per se. Maar we zien wel dat rendementsmaatregelen pushen om sneller af te studeren, terwijl je moet kijken hoe een student zich zo goed mogelijk ontwikkeld.”
 
Wat willen jullie dan wel?
“Studenten moeten meer invloed kunnen uitoefenen. Dat gaat best wel ver. Je zou moeten kunnen zeggen: ‘ik zit in mijn tweede jaar, ik ga even werken en dan kom ik daarna weer terug’. We snappen best dat dit niet zomaar kan, maar we willen daar graag over nadenken.”
 
Jullie hebben het over de noodzaak van een cultuuromslag. Wie moet het voortouw nemen?
“De verantwoordelijkheid ligt bij meerdere groepen. Wij pakken dit nu als studenten op door aan te geven waar bij ons behoefte aan is. De overheid moet belemmeringen wegnemen in de wet- en regelgeving. Die gaat het ISO nog in kaart brengen. Universiteiten en hogescholen moeten vooral kijken naar de rol van docenten in het onderwijs. Die moeten meer begeleider worden dan kennisoverdrager. Als we alle drie verantwoordelijkheid nemen, gaan er mooie dingen uitkomen.”