Ik ben student Technische Natuurkunde en studeer momenteel voor een half jaar aan Tecnológico de Monterrey Campus Puebla in Mexico. Bovenstaande conversatie had ik in een van de eerste weken met een Mexicaanse vriend van me. Veiligheid is heel anders hier. In Nederland is veiligheid een gegeven, terwijl het hier iets is wat je bereikt door goed op te passen en geen domme dingen te doen. Puebla is een van de veiligste steden van Mexico, maar toch lijkt het niet altijd zo. Zo is er vorig jaar een student van mijn universiteit ontvoerd en vermoord door zijn twee beste vrienden en zie je de politie vrijwel altijd met een M4 of een shotgun rondlopen. Even wennen dus.

Begrijp me niet verkeerd: Mexico is een van de meest fantastische landen waar ik ooit ben geweest. De mensen zijn ongekend vriendelijk, de vrouwen mooi, het leven goedkoop en de cultuur rijk. Het leven gaat hier dag bij dag en iedereen lijkt ervan te genieten. De mentaliteit is niet zozeer mañana mañana zoals iedereen altijd grapt, maar wel tranquilo - oftewel iedereen doet zijn ding wel, maar in een erg relaxt tempo. Zo ook aan de universiteit. Zelfs sommige professoren lijken nu pas te beseffen dat we het semester iets te langzaam zijn begonnen.

Ik heb hier een ongelooflijk goed half jaar gehad waarin ik Spaans heb leren spreken, mensen van over de hele wereld heb ontmoet en prachtige plekken heb bezocht. Helaas heb ik op het moment van schrijven nog slechts twee weken te gaan voordat mijn tijd hier voorbij is. Ik ga alles ontzettend missen.