Zo’n honderd studenten en vrijwilligers reizen komende winter vanuit Nederland naar de Finse plaats Juuka om de enorme brug te bouwen. Eind december begint in Finland het aanleggen van de bodemlaag en halverwege februari 2016 zal de brug klaar zijn. Ook de universiteiten van Delft, Twente, Leuven, Aalto (Helsinki), Gent, Bath, Edinburgh en Sint Peterburg zullen bijdragen aan deze of andere ijsconstructies in Juuka.

“Het wordt een ranke, lange brug, en dat is constructief een nieuwe uitdaging”, vertelt projectleider en TU/e-docent Arno Pronk over het project. “Er zijn al eens bruggen van 15 meter gemaakt, maar zo groot als dit nog nooit.” De brug is gebaseerd op een ontwerp dat Leonardo da Vinci maakte voor een brug over de Bosporus - die overigens nooit is gerealiseerd. De volledige naam van het project is dan ook Da Vinci’s Bridge in Ice. De ijsbrug heeft hetzelfde constructieprincipe als de brug van Da Vinci: de gehele constructie ondervindt alleen drukbelasting. Wanneer de brug klaar is, mogen voetgangers eroverheen. Constructief kan de brug dat gemakkelijk hebben, weet Pronk. “Er moet qua gewicht in ieder geval een auto overheen kunnen.”

Pronk en de twee studenten die het project samen met hem trekken, Roel Koekkoek en Thijs van de Nieuwenhof, willen laten zien dat pykrete een prima bouwmateriaal is voor tijdelijke constructies. Pronk: “Met pykrete kun je slanke, veilige en goedkope tijdelijke constructies maken. Bijvoorbeeld voor tijdelijke wegen in arctische gebieden, evenementen of ijshotels.”

De brug wordt gemaakt door in dunne laagjes water en sneeuw te spuiten op een grote opgeblazen mal, en dat te laten bevriezen. De makers spuiten telkens eerst een laagje sneeuw, en daarover een laagje water, met daarin tien procent papiervezels. Die mix trekt direct in de sneeuw, waarna het geheel bevriest. Door de toevoeging van vezels is het materiaal drie keer zo sterk als normaal ijs, en bovendien veel taaier. De bouwers gaan in de vrieskou 24 uur per dag werken, in ploegendienst. Bij lange werkonderbrekingen zou namelijk de apparatuur bevriezen.

De ijsbrug komt te liggen in een zeventig meter diepe kuil, een oude steengroeve. De studenten gaan op de wanden van de groeve water laten bevriezen, waardoor een soort ‘ijsarena’ ontstaat. Naar verwachting trekt het ijsproject net als voorgaande jaren weer duizenden bezoekers.

De afgelopen winters bouwden studenten uit Eindhoven al ’s werelds grootste ijskoepel (2014), en een dertig meter hoge ijskerk (2015). Ook die projecten hadden ‘pykrete’ als basis: ijs versterkt met hout- of papiervezels. De vorige keren gingen de bouwers aan de slag met houtvezels. De verwachting is dat de papiervezels een witte brug opleveren, de eerdere bouwwerken oogden bruin.

Het studententeam presenteert de plannen op donderdagavond 23 april, bij de reünie van het vorige ijsbouwproject. Daar is ook een vertegenwoordiging van het Finse Juuka bij aanwezig, en van de andere deelnemende universiteiten.

Bron: Persdienst TU/e