‘Roeister Scheenaard kansloos op Bosbaan’, kopte het Parool vrijdag na de halve finale weinig opbeurend. ‘Dubbelvier en lichte acht kansloos’, vatte de NOS de finales van de mannen, onder wie Hummelink, samen. Sowieso moest de Nederlandse equipe, ondanks zeven finaleplaatsen, in eigen huis genoegen nemen met slechts één medaille: het goud voor de lichte vrouwen dubbelvier. Gerritjan Eggenkamp, voorzitter van het WK-organisatiecomité, zoekt de mogelijke verklaring in de relatieve onervarenheid van de jonge Nederlandse ploeg.

Toch is er bij Thêta na het weekend ruimte voor tevredenheid. Dino Verhoef -na de bestuurswissel van vanavond vicevoorzitter van de vereniging- blikt terug met gemengde gevoelens. “Lisa heeft op zich goed gepresteerd, zeker na een wat onstuimige voorbereiding. Pas een paar weken voor het WK is besloten dat ze in de skiff zou gaan en daardoor was de voorbereidingstijd maar kort. Desondanks heeft ze een nette prestatie neergezet.”

De mannen van de lichte acht startten volgens Verhoef in de finale op vrijdag in de meest nadelige baan. Tijdens de voorafgaande ‘Race of Lanes’, waarin wordt bepaald welke ploeg tijdens de finale in welke baan roeit, werd halverwege besloten niet vol gas door te varen omdat enkele roeiers ziek waren. “Het zijn lichte mannen, ze moeten de laatste weken voor de wedstrijd altijd afvallen en een paar van hen waren daardoor niet zo fit. Daarom is op dat moment besloten hen te sparen.”

Dat neemt niet weg dat ze volgens Verhoef in de finale wel degelijk een goede kans hadden op brons. Maar een zogeheten snoek (een roeitechnische fout) na zo’n zes-, zevenhonderd meter verstoorde dat vooruitzicht. “Bij een snoek komt het blad van één van de roeiers niet goed uit het water en lig je opeens bijna stil”, verduidelijkt Verhoef. “Het kost tijd om de race dan weer op te pakken.” De Nederlandse ploeg lag een tijdlang laatste, maar ging uiteindelijk als vierde over de finish.

Ook al brachten de twee TU/e-studenten geen medailles mee terug naar Eindhoven, Thêta is volgens Verhoef “zeker trots” op haar twee leden. “Vijf jaar geleden hebben we als vereniging gezegd dat we twee atleten op het WK roeien in Amsterdam wilden hebben en dat is gelukt. En we zijn trots op hun prestaties daar.”

Ook Scheenaard laat weten “eigenlijk wel blij” te zijn met haar resultaat op het WK. “Natuurlijk was ik liever nog beter voorbereid geweest. Vier, vijf weken training in de skiff is echt heel kort, zeker als ik kijk naar mijn concurrenten die een heel jaar in de boot hebben gezeten en wedstrijden hebben gevaren.”

De masterstudente Bouwfysica heeft de verschillende races die tijdens het WK opbouwen naar de finale, lekker kunnen roeien. “Ik had nergens het idee dat ik echt iets fout deed, het ging gewoon heel fijn. De B-finale was mijn beste race van het toernooi, met een mooie tijd en een verenigingsrecord, maar helaas niet met een hoge ranking.”

Scheenaard wil de komende maanden haar master weer oppakken. “Van de bondscoach krijg ik tot en met januari in elk geval de gelegenheid om weer in Eindhoven te trainen en intussen stappen te maken met mijn studie.” Hummelink, vanmiddag niet bereikbaar voor een reactie, gaat volgens verenigingsgenoot Verhoef afstuderen. “Hij zal in het voorjaar misschien weer aansluiten bij een project in het roeien.”