Het smaakvolle diner dient niet alleen ter bevrediging van de smaakpapillen, maar staat ook in het teken van verbindingen leggen tussen verschillende (internationale) gemeenschappen in Eindhoven: “Vanavond zijn we niet alleen gastvrij, maar delen we ook ervaringen met elkaar op een informele, gelijkwaardige manier”, vertelt Elisabeth Fricker van stichting Tint.

Studenten, promovendi, expats en universitaire medewerkers uit binnen- en buitenland worden aan ronde tafels gemengd met vertegenwoordigers uit onder andere het bedrijfsleven en de gemeente Eindhoven. Post-its, pennen en prikkelende vragen, zoals “wat is het verschil in politieke vrijheid tussen jouw thuisland en hier?”, moeten ervoor zorgen dat eenieder haar ervaringen deelt. De input wordt gebruikt om de integratie van de internationale gemeenschappen te verbeteren.

Joep Huiskamp, projectleider bij Eindhoven Studentenstad, licht deze aanpak toe: “Er zijn talloze internationale gemeenschappen in Eindhoven: Een Chinese, een Indische, een Indonesische, enzovoorts. We willen dat deze groepen ook aansluiting vinden bij bestaande verenigingen, door beiden te stimuleren zich hiervoor open te stellen.”

Dansvoorstellingen en voordrachten verbinden deze avond Azië en Nederland. Hanjo de Kuiper, vertegenwoordiger van het ministerie van Buitenlandse Zaken, stipt het belang aan van de Nederlands-Aziatische relaties door vrij te refereren naar Rudyard Kipling: “East is east, and west is west, and without each other they cannot succeed.”

Ondertussen deelt aan één van de tafels een Indische PhD-student dat de integratie al sterk verbeterd is: “Steeds meer communicatie geschiedt in het Engels”. Ook aangeschoven is Bianca  van Kaathoven, SP-wethouder studentenstad: “Eindhoven is groot geworden door mensen uit alle windstreken, we bouwden zelfs hele wijken voor ze”, refererend aan de wijk ‘Drents Dorp’ voor Philips-medewerkers uit Drenthe.

Een Indische integratie-manager van NXP deelt zijn ervaringen met het aansturen internationale werknemers: “Ik begeleid al 15 jaar projectgroepen met meerdere nationaliteiten. Als er onderling afspraken worden gemaakt kan dit vaak anders geïnterpreteerd worden per cultuur. Als iemand zijn afspraken niet nakomt, dan moet ik optreden als een soort politieagent: waarom gebeurt dit en hoe is dit gerelateerd aan de cultuur van de betreffende werknemer?”

Er wordt ook veel gelachen om de aanwezige verschillen, zoals alledaagse dingen als afspraken nakomen: “Als iemand in Indonesië zegt ‘misschien doe ik dat morgen’, reken er dan maar op dat het niet gebeurt!” De open atmosfeer leidde tot flink wat input, maar ook een gezellige avond. Een Chinese studente lacht: “Met zulke lekkere gerechten durf ik ook niet te klagen!”