“De omgeving van de boom is te hard in vergelijking met het plantgat”, zegt Thijmen Kraaijeveld, boomverzorger van de Nationale Bomenbank. Hij noemt het gevolg daarvan een badkuipeffect. “Het regenwater dat in de buurt valt, zakt niet direct in de grond. Het loopt via dat plantgat, dat ongeveer vijf bij vijf meter groot is, naar beneden. Dan wordt het er te nat en krijgen de bomen zuurstofgebrek.” Door dit tekort aan zuurstof groeit de eik niet goed. “De scheutlengte is te kort.”

Nu spitten de boomverzorger en een bestuurder van een midigraver de grond rondom de zes eiken om. De boomwortels krijgen daardoor acht bij acht meter ruimte en het hemelwater heeft dan ook meer oppervlak om te zakken. Met een spade legt Kraaijeveld eerst de kabels en leidingen bloot die zich op ongeveer een meter diepte bevinden. Dan worden ze opgemerkt door de midigraver en dat voorkomt beschadigingen.

Dit is een goede tijd van het jaar voor deze klus. “Het blad is weg, de sapstroom is gestopt en dan is de boom in winterslaap. Activiteiten rond de wortels zijn geen probleem.” In het voorjaar kunnen de eiken hopelijk lange scheuten vormen.