Pacemakertechnieken verbeteren, daar draait het om tijdens mijn stage. Door MRI-data van patiënten en een computermodel van het hart en bloedvatenstelsel (CircAdapt) te combineren, probeer ik beter te begrijpen waarom bij sommige patiënten de linker- en rechterkamer van het hart niet synchroon samentrekken, hetgeen in een gezond hart wel het geval is. Met deze kennis kan bepaald worden voor welke patiënten een pacemaker daadwerkelijk nuttig is, en hoe een pacemaker optimaal geïmplanteerd kan worden om de hartfunctie weer zo goed als mogelijk te herstellen.

NYC heeft beslist geen pacemaker nodig. Het bruist er van het leven, 24/7. Het mooie van deze Melting Pot is dat je hier niet alleen ontzettend veel verschillende culturen in het straatbeeld tegenkomt, maar ook de buurten zijn erg afwisselend: overal hangt weer een ander sfeertje. Als je graag wilt struikelen over een berg toeristen, ga dan naar Times Square. Maar het is natuurlijk veel leuker om rustig iets in Chelsea te eten, een drankje te doen in een geïmproviseerde ‘hipster’ bar in Williamsburg, of gewoon lekker mensen te kijken in een van de vele parken.

Zo snel het straatbeeld verandert als je van het Financial District naar China Town loopt, zo snel kan het weer hier ook omslaan. De ene dag loop je met korte mouwen over straat, een paar uur later kun je de toppen van de wolkenkrabbers niet meer zien vanwege de neerdalende sneeuw. Maar NYC zou NYC niet zijn als het zich niet aan elke nieuwe weerssituatie zo optimaal mogelijk zou aanpassen, hetgeen we ook hopen te realiseren met een pacemaker in een slecht functionerend hart.