‘Wonderschone dame’, zo luidt de betekenis van Isa. Gezien de nog altijd scheve man-vrouwverhouding aan de TU/e, onder meer aan de faculteit Werktuigbouwkunde, móest het wel een meisjesnaam worden, verklaart teammanager Hans de Penning. Lachend: “En autonamen eindigen nu eenmaal graag op een A.”Vanmiddag zag Isa dan echt het levenslicht - overigens nog altijd maar voor een selecte groep genodigden, zoals sponsoren, betrokkenen en andere relaties. Foto's maken was er daar nog even niet bij. De grote onthulling is pas op 7 mei, op de Automotive Campus in Helmond, diezelfde middag gevolgd door een bezoek aan onder andere het TU/e-terrein. Isa is momenteel voor zo’n tachtig procent klaar, verklaart De Penning. “Het is een rijdende auto met een volledige body, ook het interieur is bijna af.” “We zijn nu vooral veel aan het assembleren”, vult technisch manager Frank Poort aan. Een praktische, comfortabele en zuinige stadsauto wil <link http: www.tuecomotive.nl external-link-new-window externe link in nieuw>TU/ecomotive neerzetten met Isa, die qua afmetingen in de buurt komt van bijvoorbeeld een Toyota Aygo. De auto weegt zo’n tweehonderd kilo (ter vergelijking: de eveneens elektrische Renault Twizy weegt zo’n vijfhonderd kilo) en is vooral bedoeld voor het verkeer in de stad. De makers hebben zich dan ook gericht op een snelheid van zo’n zestig kilometer per uur, “maar hij kan waarschijnlijk wel harder, dat moeten we nog testen”. Wie desondanks met lichtgewicht Isa de snelweg op zou gaan -“in principe geen probleem; onder meer het frame zorgt ervoor dat het een veilige auto is”, verzekert Poort-, zal het dan ook nadrukkelijk voelen als er bijvoorbeeld een bus met honderddertig kilometer per uur voorbij komt blazen. Verder: inwheel-motoren, achterwielaandrijving, een efficiëntie van ongeveer 1 op 500 (dat wil zeggen: als je het verbruik van de elektrische Isa zou vertalen naar dat van een benzineauto) en voor twaalf kilo aan accu’s. Dit driedelige accupakket is goed voor een range van zo’n negentig kilometer. Dat klinkt misschien weinig indrukwekkend, beseffen de mannen, “maar we richten ons dan ook niet op lange afstanden”. Bovendien, zo zegt Poort: “Elektrische auto’s zijn een trend, maar het probleem is dat ze in de ogen van velen nog niet ver genoeg komen. Dús worden er meer accu’s ingebouwd, worden auto’s zwaarder, waardoor ze uiteindelijk weer minder ver komen. In de Tesla Model S zit bijvoorbeeld voor zo’n 630 kilo aan batterijen. Wij willen die hele gedachtengang omdraaien”. Overigens wordt wel gewerkt aan een iets grotere accu -van twintig tot vijfentwintig kilo- waarmee honderdvijftig tot tweehonderd kilometer kan worden afgelegd. Dit ook met het oog op de roadtrip van Helmond naar Rotterdam die het team voorafgaand aan de <link http: www.shell.nl nld environment-society shell-in-the-society shell-eco-marathon.html external-link-new-window externe link in nieuw>Shell Eco-Marathon wil maken. Onderweg staan onder andere bezoeken aan sponsoren en enkele promotie-evenementen op de planning. De auto is grotendeels in eigen huis ontwikkeld en onderdelen -zoals het frame en de body- zijn overwegend speciaal voor TU/ecomotive gemaakt. Dit geldt ook voor de twee elektronische systemen die Isa aansturen. Het aandrijfsysteem, bestaand uit het dashboard en de motorcontroller, zorgt ervoor dat de auto rijdt en dat bijvoorbeeld de verlichting werkt. Daarnaast wordt een ‘infotainmentsysteem’ ingebouwd met onder andere de navigatie, muziek, connectie met de mobiele telefoon van de bestuurder en internet. Geïnteresseerden kunnen straks via de teamsite Isa’s reis volgen en haar prestaties bijhouden.Ook wacht het team nog op de RDW-goedkeuring voor de auto, waarmee ze de Nederlandse weg op mag. Volgens technisch manager Poort nog best een spannende aangelegenheid, vooral vanwege de straling die de auto mag uitzenden en omgekeerd kan hébben. “Daarover hebben we uitgebreid gesproken met enkele professoren hier, maar ook met bedrijven die daarin meer praktijkervaring hebben dan wij.”Een podiumplaats zit er straks in Rotterdam, met concurrentie van driehonderd teams uit heel Europa, niet in, zo houdt het team vol. “Daarvoor is onze auto eigenlijk al te groot, te lomp”, aldus De Penning. De Eindhovense studenten willen wel inzetten op de Offtrack Award voor de auto die onder andere hoog scoort op design en veiligheid. Poort: “Dit concept is echt nieuw. We hebben niet alleen een zuinige auto willen maken, maar ook een auto waarin mensen wíllen rijden, die in het straatbeeld past dus niet te futuristisch is. Het zou mooi zijn als Isa uiteindelijk tot een productieauto leidt.”