Het deksel van de lesbox is opgeklapt een tablet-standaard. Al gauw komt uit de speaker een meisjesstem met de volgende opdracht: “Het is kwart over twee en Laura gaat een tekening maken. Zet de klok op kwart over twee.” Michell Jacobs, masterstudent Industrial Design, draait de gekleurde wijzers van de houten klok en schuift aan de minutenbogen. Dankzij de elektronica die zowel in de wijzers als in de losse hulpstukken zitten, zijn ze draadloos verbonden met de applicatie en wordt hun positie geregistreerd.

“Het fysieke is belangrijk: door aan de grote wijzer te draaien zie je dat de kleine wijzer meegaat en wordt hun relatie duidelijk. Voor kinderen is klokkijken hogere wiskunde omdat er zoveel gelaagdheden in zitten. GoedWijzer probeert die stap voor stap te ontleden. Door embodied learning -leren door te doen en het tastbaar te maken- worden kinderen niet alleen cognitief maar ook motorisch geprikkeld. Ook heb ik de nadruk op context gelegd: waarom moet je iets leren? Als dat duidelijk is, wordt leren voor veel kinderen ineens leuk.”

Mitchell wilde al heel lang aan de slag met het ontwikkelen van uitdagende lesmethodes voor het basisonderwijs. “Veel van de technologie die nu in het onderwijs wordt toegepast is statisch of vervangend, kijk maar naar het digibord dat je tegenwoordig in elk klaslokaal ziet. Op zich goede technologie, maar het mist een vertaalslag naar de mens.”

Om te kijken waar leerkrachten en kinderen daadwerkelijk behoefte aan hebben, liep Mitchell een aantal weken mee op een Eindhovense basisschool. Al snel bleek dat het vooral de wat abstractere vraagstukken waren die extra aandacht konden gebruiken, met name het leren klokkijken. Vervolgens ging hij -door de kinderen al snel ‘uitvinder Mitchell’ genoemd - aan de slag met verschillende prototypes die uitvoerig getest werden. “Ik dacht dat ze de meeste belangstelling voor de tablet zouden hebben, maar juist de houten klok was favoriet. Heel leuk, want ik heb heel erg nagedacht over de vormgeving - niet alleen hoe het eruit ziet, maar ook hoe het voelt en het leerproces stimuleert. Dat kinderen er dan zelfs in de pauze mee verder willen geeft een boost, dat is waar je het voor doet.”

Nu GoedWijzer bijna klaar en Mitchell bijna afgestudeerd is, richt hij zich op het vervolg. Eerst hoopt hij GoedWijzer op de markt te krijgen, en hij zit nog vol ideeën voor nieuwe lesboxen gebaseerd op dezelfde, andere manier van denken. “Eigenlijk ben ik voor mezelf van zo’n twintig jaar geleden aan het ontwerpen. Dat kind -en daar zijn er nu ook heel veel van- heeft bepaalde behoeftes. Pas nu begrijp ik dat ik een andere onderwijsvorm nodig had om te kunnen begrijpen waar mee ik bezig was. En dat motiveert mij weer om samen met de leerkrachten en kinderen de toekomst te ontwerpen.”