Compleet met witte jas liep hij als dokter Benjamin enkele dagen mee op de spierpoli in het Utrechtse Wilhelmina Kinderziekenhuis. Het is confronterend, vertelt hij, maar ook motiverend. Want toen een moeder aan de kinderarts vroeg hoe de toekomst van haar kind eruit zou zien, kon deze alleen maar zeggen dat dat onbekend was. De arts wees naar BMT-student Benjamin Tchang: “Over een aantal jaar kan deze dokter daar misschien een duidelijker antwoord op geven.” Sindsdien werkt hij nog harder aan het optimaliseren van Power Doppler (PD)-echografie zodat deze zo snel mogelijk in de kliniek gebruikt kan gaan worden.

De Doppler techniek is vooral bekend van de zwangerschapsecho's; de Power-variant wordt medisch nog nauwelijks toegepast, maar heeft volgens Benjamin veel potentie. “Waar je met Doppler voornamelijk naar stromingssnelheid of -richting in grote vaten kijkt, kijk je met PD juist naar kleine volumeveranderingen van bloed in weefsel. Hierdoor is het een veel sensitievere methode met minder ruisartefacten.”

Een eerdere studie liet al zien dat PD geschikt zou kunnen zijn voor spieronderzoek. Benjamin keek specifiek naar PD-gebruik bij de diagnose van juveniele dermatomyositis, een aandoening bij kinderen waarbij eerst de spier wordt aangetast en daarna bloedvaten kunnen afsterven. “We hebben een methode ontwikkeld waarbij we gebruikmaken van de bloedvatconditie in de spier. In een normale situatie zie je een mooi piekenpatroon na een spiersamentrekking. Bij een beginnende ontsteking staan de bloedvaten wijd open en stroomt er veel meer bloed doorheen wat je terugziet in dat piekenpatroon. Een chronische spierziekte kenmerkt zich door een veel lager signaal omdat bloedvaten zijn afgestorven en vervangen door littekenweefsel.”

Ook moest bekeken worden welke spieroefening - makkelijk uit te voeren door kinderen met spierproblemen - resulteert in een zo optimaal mogelijke meting. Benjamin onderwierp studiegenoten en vrienden aan allerlei squats, bicepsstrekkingen en beenbuigingen.

Maar er kwam een volgend probleem kijken: tijdens de oefening moet de Doppler-probe stil op de spierbundel gehouden worden, erg lastig als je in beweging bent. “Ik vind problemen oplossen nogal leuk, dus ben daar samen met een huisgenoot die Bouwkunde studeert ingedoken. In de werkplaats hebben we het een en ander geprobeerd en uiteindelijk hebben we met hulp van enkele ID-vrienden een 3D-geprinte PD-houder gemaakt. Dat werkt ideaal. Een beetje gel op de probe, in de houder plaatsen die om je been gegespt zit en de meting kan beginnen.”

Over enkele weken komen de eerste patiënten naar Eindhoven om hun benen te buigen en op hun tenen te staan voor een PD-meting. “Spannend. In gezonde proefpersonen hebben we al mooie resultaten, maar het gaat natuurlijk om de metingen in een zieke spier. Ik ga er vanuit dat onze hypotheses zullen kloppen en we een afwijkende piekenpatroon gaan zien.”

Artsen zijn niet alleen enthousiast over de PD-methode, ook is er interesse in de door Benjamin ontworpen houder. “Misschien kunnen we een patent aanvragen. Maar ik richt me nu eerst op de techniek zelf en hoop dat we die zo snel mogelijk het ziekenhuis in krijgen. Zodat we inderdaad een betere diagnose en mogelijk ook prognose aan ouders kunnen meegeven. Want daar doe je het uiteindelijk allemaal voor.”