Het oude record stond met 1020 microfoontjes op naam van het Massachusetts Institute of Technology. De microfoon-installatie is een groot opname-apparaat, waarmee hinderlijk geluid en storende trillingen opgevangen kunnen worden.

Om het record ook echt in de het Guinness Book of Records te krijgen, moet het opgestelde juryrapport nog door de eindrapporteur van Guinness van een krabbel worden voorzien. Wanneer dat gebeurt weet Sorama-directeur Rick Scholte niet, maar volgens hem is het slechts nog een formaliteit. “Twee onafhankelijke 'inspecteurs' hebben hier ter plekke geconstateerd dat aan de eisen voor het record is voldaan."

Om het grote aantal microfoontjes geschakeld te krijgen, moest Sorama vier geluidscamera's van elk 1024 geluidscollectoren combineren. De vraag was vooraf of Guinness die constructie als één systeem zou beschouwen. Dat bleek uiteindelijk het geval.

De 'inspecteurs' – een TU/e-docent Electrical Engineering en een gespecialiseerde geluidstechnicus – hadden twee uur nodig om het record te registreren. Ze begonnen met een telling, die voor hen gelukkig niet één-voor-één hoefde te worden verricht. Het rooster met duizenden microfoontjes werd daarbij in kleinere vierkantjes op mogelijke afwijkingen gescand. Daarnaast vond een akoestische inspectie plaats, die uitwees dat ieder microfoontje ook daadwerkelijk geluid registreerde.

Het record is behalve een champagne-moment vooral ook van praktische betekenis voor Sorama. Scholte: “Een grotere installatie vergroot het object of doel dat we ermee willen aflezen, waardoor we bijvoorbeeld meer informatie kunnen halen uit het geluid van een voorbijrijdende trein.” Volgens de directeur is zowel vanuit binnen- als buitenland belangstelling getoond voor het apparaat en zal het record die alleen nog maar verder aanwakkeren.