Maakbare Liefde. Foto | Bram Berkien

‘Maakbare Liefde’ is spiegel voor wetenschapper

‘Als ik de wetenschap volg, doe ik het goede’ is de algemene gedachte in de academische wereld. Loes Herremans laat met de nieuwe theaterproductie ‘Maakbare Liefde’ zien dat er ook een andere kant zit aan pure wetenschap. “Het kan ook anders aflopen.” Het stuk is een coproductie van Doppio, het Philipstoneel, Footloose, Studentproof en Studium Generale. Het wordt op 9, 10 en 11 mei uitgevoerd in het Auditorium van de TU/e.

Toen theaterregisseur en Doppio-oprichtster Loes Herremans het tv-scenario Dekaloog van Krzysztof Kieslowski doorlas, zag ze al voor zich hoe de gebeurtenissen in het Auditorium passen. De verhalen, tien filmscenario’s over de tien geboden, spelen zich af in een flatgebouw in een buitenwijk van Warschau. Het blauwgrijze vlak van het Auditorium dient als het plein van de flat en krijgt op 7 mei een heuse fontein als decor. Scènes spelen zich ook af op de trappen en balustrades en de rode deuren van de collegezalen worden huisdeuren van flatbewoners.

Herremans koos vier van de tien geboden uit waartussen ze een duidelijk verband zag. “De rode draad is maakbaarheid. De mens is er op uit om de werkelijkheid naar haar hand te zetten en gaat daarin heel ver. Ik zie dat ook om me heen gebeuren.”

In de bewerking van het gebod ‘Eer uw moeder en vader’ is de twintigjarige dochter Anka, gespeeld door Doppio-bestuurslid Elza Verheijden, heel verliefd op haar vader. Ze verdraait de waarheid en ontkent de vader-dochterrol.

Twee andere geboden hebben een duidelijke TU/e-link. Zo gaat ‘Ik ben de Heer uw God, gij zult geen andere goden hebben’ over een vader die wiskundedocent is aan de TU/e.  Hij geeft overal bewijzen voor en is gewend alles te berekenen. Hij zegt bijvoorbeeld tegen zijn twaalfjarig zoontje dat hij berekend heeft dat het ijs dik genoeg is om op te schaatsen. “Je voelt hem al aankomen, dat zoontje verdrinkt”, verklapt Herremans. “De vader is een pure atheïst, de wetenschap is zijn nieuwe houvast. Hij kan niet accepteren dat het leven niet maakbaar is en eindigt in verdriet.”

“Het zijn heftige thema’s, maar toch moet je lachen”, zeggen Herremans en Verheijden. Er worden vier delen van vijfentwintig minuten gespeeld door negen mensen in vijventwintig rollen. Er zijn drie spelers van het Philipstoneel voor de rollen van ouderen, de zes andere acteurs zijn Doppioleden. Daarnaast ziet het publiek moderne dans van acht leden van Footloose en hoort het livemuziek van bigband Studentproof.

Herremans: “TU/e-studenten moeten dit stuk gaan zien omdat het een relatie heeft met hun vak van wetenschapper. We willen ze vertellen dat de maakbaarheid die wetenschap levert ook een keerzijde heeft.”

Kaartjes kosten 7 euro voor studenten en 14 euro voor niet-studenten en zijn hier te reserveren.

Deel dit artikel