Sadza, inmiddels bezig aan een bestuursjaar bij studievereniging Japie, bracht op voorspraak van zijn begeleider dr. Nico Sommerdijk in de zomer van 2011 drie maanden door in het lab van prof. Joanna Aizenberg. In Boston assisteerde hij de Nederlandse postdoc Wim Noorduin bij experimenten waarbij oplossingen van natriumsilicaat en bariumchloride in een bekerglas werden samengevoegd en blootgesteld aan CO2 uit de lucht. Dat leidde spontaan tot de formatie van bloemvormige kristallen met een diameter van enkele tientallen micrometers. Noorduin voorzag de plaatjes die hij hiervan met een elektronenmicroscoop maakte van kleur, waardoor een treffende gelijkenis met een bloemperk ontstaat.

“Wim vroeg mij dergelijke experimenten ook in een microreactor uit te voeren”, vertelt Sadza. “Dat leverde voor hem een extra onderbouwing van zijn theorie op. De vorm van de structuren blijkt afhankelijk van de flow in de microreactor. In het artikel in Science staat een afbeelding van een spiraalstructuur uit mijn experiment.” Sadza schopte het niet tot mede-auteur van het artikel, maar wordt in het artikel wel expliciet bedankt voor zijn bijdrage.

Volgens Nico Sommerdijk is al een jaar of vijf bekend dat je met natriumsilicaat en bariumchloride prachtige ‘kristaltuinen’ kunt maken. “Het bijzondere van dit artikel is dat ze nu hebben uitgevonden hoe je die kristallisatie kunt beïnvloeden, met name door de toevoer van CO2 te controleren. Dat is ook wat Roel heeft gedaan in zijn microreactor. Ze hebben niet alleen een bloem op een steel weten te creëren, maar die ook nog in een vaas laten groeien. Daarmee bewijzen ze dat ze het ontwerpproces volledig beheersen. Ik verwacht dat er nog wel meer publicaties zullen volgen met bijdragen van Roel.”

Voor de liefhebbers: Wim Noorduin verzorgt op 7 juni de openingslezing van de Dutch Soft Matter Meeting aan de Universiteit Twente.