Verbaasd en verontwaardigd was Reniers toen de beschadigingen ontdekt werden. Want ondanks de extra bescherming aan de kunstwerken als ze weer eens werden verplaatst, bleek één ervan eind 2012 fors beschadigd, zonder dat te achterhalen wie dat wanneer gedaan had. Na een zoektocht op de TU/e werd een veilige en mooie locatie werd gevonden achter de receptie in MetaForum. Daar werden ze donderdag 7 maart officieel geïnstalleerd, tot grote tevredenheid van de kunstenaar.

Voorafgaand restaureerde Reniers de werken. Maar niet nadat eerst een goede en veilige manier werd gevonden om de zware ‘raceauto’s (circa 1100 kilo en 1500 kilo) te demonteren om naar zijn atelier te kunnen transporteren. In de tussenliggende tijd werd berekend of de kunstwerken niet te zwaar waren voor vloerbelasting. Toen de locatie veilig werd verklaard, was de weg vrij voor verhuizing, begin maart.

Reniers maakte de ‘racewagens’ in 1999 als symbolische wraak op zuster Benedicta van de kleuterschool. Deze strenge non verbood hem met een houten auto, een zeer begeerd object voor Reniers, te spelen. Maar: aanraken mocht hij het speelgoed (1948) niet, of straffe van een fikse oorvijg van zuster Benedicta. Behalve eenmalig, voor de jaarlijkse schoolfoto. Het voorval leidde als kind tot menige huilbui.

Als beeldend kunstenaar komt Reniers er nog één keer op terug: hij bouwt zijn eigen auto’s, de ‘Jongensdroom I’ en de ‘Jongensdroom II’. Het chassis is van marmer, de slicks zijn van echte Formule 1 auto’s. Wanneer zijn atelier overvol raakt, benadert Reniers de Kunstcommissie TU/e of die zijn 'Jongensdromen' in bruikleen wil. De Kunstcommissie stemt er graag mee in, waarna de racewagens voor het eerst het atelier verlaten.